صفحه آخر

متن کامل این بیانیه، که به تأییدِحزب اتحاد ملی، حزب اراده‌ی ملت ایران (حاما)، حزب اقتدار مردم، حزب ترقی ایران، مجمع دانشجویان و دانش‌آموختگان استان گلستان، سازمان رهروان فردا، حزب فرزندان ایران، حزب مهستان ایران، مجمع هماهنگی اصلاح‌طلبان کرمانشاه و حزب همدلی مردم تحول‌خواه (همت) رسیده، به شرح زیر است:

در دوره سلطنت شاه عباس صفوی ، نیروهای شجاع ایرانی توانستند پرتغالی ها را که از طریق خلیج فارس به ایران حمله کرده بودند، شکست داده و آنها را از خاک کشورمان بیرون کنند . به همین مناسبت و برای گرامیداشت این روز ، چنین روزی ،روز ملی خلیج فارس نامگذاری شده.

از نظر شکلی، شکل حزب ما، یک هرم وارونه است که قاعده در بالا و راس هرم در پایین است. اینطور نیست که اعضای شورای مرکزی در بالا و بقیه در پایین باشند. از نظر ما اعضای حزب در بالا قرار دارند و هر کسی در حزب مسئولیت می‌گیرد، زیر بار این هرم است.

میانگین دمای سطح زمین به علت انتشار گازهای گلخانه ای در حال افزایش می باشد. این روند در دهه های اخیر شتاب بیشتری داشته است. مطابق آمار ها، ایران جزو ۱۰ کشور بیشترین تولید کننده دی اکسید کربن و رتبه ۱۵شاخص جهانی عملکرد تغییرات اقلیم است

باید بخاطر همان دود غلیظ و تاریکی باشد که از نیمه ‌های شب از لای درزهای پنجره‌ها، سوراخ کلید، شکاف شیروانی‌ها، کانال کولرها و شبکه‌های تهویه خودش را به اتاق‌های مردم شهر رساند.

درک سیاست‌های مالی برای افراد، کسب ‌وکارها و دولت ‌ها برای تصمیم‌گیری آگاهانه و هدایت پیچیدگی‌های اقتصاد جهانی ضروری است.

تمدید مهلت ارسال چکیده مقاله همایش اخلاق و مهاجرت نخبگان علمی در ایران

متن کامل بیانیه‌ی کمیته‌ی جایزه‌ی صلح نوبل درباره‌ی اعطای جایزه به شیرین عبادی کمیته‌ی صلح نوبل در نروژ تصمیم گرفته است تا جایزه‌ی صلح نوبل سال ۲۰۰۳ میلادی را برای تلاش‌هایی که شیرین عبادی در راه دموکراسی و حقوق بشر انجام داده، به وی اعطا کند.

در زمان پهلوی دوم، به خصوص از اواخر دهه چهل، مرسوم بود که اداره امنیت ساواک در مورد صلاحیت افراد در بسیاری از ادارات، تصمیم‌ گیری کند. دانشگاه تهران یکی از کلیدی‌ترین مراکز آموزشی کشور بود که ساواک نظری ویژه روی آن داشت و همواره در تلاش بود که نیروهای مورد تایید خویش را در آنجا، منصوب نماید

در متن فلسفه وجودی حزب اراده ملت ایران، بندی هست که به آسیب‌های درون جریانات اصلاح‌طلبی در دهه هفتاد اشاره می‌کند.

تصدقت شوم- انتخابات همدان طبق مقررات قانونی شروع شده امروز اعلان انجمن نظارت منتشر و از روز بیستم آبان دادن تعرفه و اخذ آرا انشالله شروع خواهد شد. ولیکن چیزی که لازم است به عرض برسانم این است که این دو نفر کاندیدای وکالت هیچ یک امسال زمینه و اکثریت ندارند زیرا در این دوره طوری نسبت به موکلین خود بی‌اعتنایی نموده و عدم علاقه نسبت به آنها و نسبت به همدان نشان داده‌اند که هیچکس مایل به انتخاب آنها نیست.

نکته کلیدی آموزشی در این شماره از نشریه، به پیام آموزنده‌ی این شعر اشاره دارد: «عملت چیست که فردوس برین می‌خواهی؟» معمولاً بیرون گود ایستادن و نظر دادن کار بسیار ساده و البته رایجی در میان ماست.

یکی از رفتارهایی که در جایگاه مسئول تشکیلاتی، به کرات در مواجهه با متقاضیان محترم عضویت در حزب مشاهده می‌کنم، در متن زیر برایتان توضیح خواهم داد. صادقانه بگویم که این رفتار از نظر سیاسی نادرست است و شایسته است که شهروندانِ انتقادپذیر، به آن توجه نمایند و درصدد اصلاحش برآیند.

دموکراسی و رای جمعی، شاه‌بیت سخن در محافل مدنی، زینت‌بخش کلام مصلحان اجتماعی و لق‌لقه زبان میلیاردها نفر از مردم جهان شده است. علاوه بر اینکه امروزه آموزه‌ها و اصول مدیریتی، سیستمها و روش‌های مدیریت دموکراتیک را توصیه می‌کنند، در جای‌جای جهان، مردم در پی استقرار و حفظ و ارتقای دموکراسی هستند.

اگر از متن آموزش تشکیلاتی (۱) که در شماره ۶۲ نشریه آمده بود، در خاطر شما مانده باشد، به این نکته اشاره کردیم که کنش سیاسی در قالب نهادی؛ مانند حزب، از جمله کنشگری‌هایی است که الزامات و اقتضائاتی دارد.

آرمانگرایی و دیگرخواهی در افرادی که عمری را صرف کارهای عام‌المنفعه و مدنی می‌کنند، انکارناپذیر است. اما در میان کارهایی با نفع عمومی و با هدفِ خیر دیگری، برخی زودبازده‌ترند. مثل کمک مالی مستقیم و بی‌واسطه به نیازمندان. فرد یا افراد کمک‌کننده و امدادگر، لبخند و شادی مددجو را می‌بیند.

نگاهی به بحث رفراندم در قانون اساسی ایران

فرجام وزیر آموزش و پرورش، وزیر پر حاشیه‌ی کابینه‌ی دولت اقلیت هم فرارسید. گرچه استعفای وزیر بعد از افتضاحات مدیریتی پی در پی، از اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان به طور ناقص گرفته، تا سوء استفاده از شبکه‌ی “شاد” برای سرهم بندی وظایف آموزشی و تا مسمومیت‌های زنجیره‌ای در مدارس دخترانه، نمی‌توانست فرجامی جز این داشته باشد.

سه‌شنبه صبح همراه یکی از دوستان قدیمی عازم میدان بهارستان شدم. فراخوان سراسری بازنشستگان تامین اجتماعی، لشکری و کشوری بود. میدان را ماشین‌های آنچنانی بگیر و ببند اِشغال کرده بود. یکی از دوستان قدیمی را دیدم که از کرج آمده بود. با او سلام و احوالپرسی کردم مرا نشناخت وقتی خودم را به او شناساندم باور نکرد. با یادآوری خاطرات گذشته باورم کرد.

برگه‌ای را امضا می‌کند با این مضمون که تمامی وسایل و تجهیزات خود را در تاریخ فلان، در کمال صحت و سلامت دریافت کرده‌ام.

از جمله انتقاداتی که گاهی بر مسیر معترضان طی چهار ماه اخیر وارد می‌شود و البته حکومت، به طور مکرر و مداوم آن را به شکلی اغراق‌شده و بی‌رویه در قالب اتهام به این نیروها مطرح می‌کرد و می‌کند، ارتباط با رسانه‌های خارج از کشور است

طی چهار ماه اخیر تعدادی از افراد حاضر در تحرکات اخیر اجتماعی، درگیر فرایندهای مختلفی ازجمله بازجویی، دستگیری و تعهد، بازداشت، توقیف تجهیزات الکترونیکی، بازرسی منزل، انواع حبس، وثیقه گذاری، پرداخت جریمه یا دیگر مجازات و احکام صادره از سوی نهادهای مختلف امنیتی و انتظامی و قضایی، شدند.

یکی از محورهای مورد مناقشه در رخدادهای چهارماهه اخیر، نام‌نهادن روی حرکات و واکنش‌های مردمی از سوی جریان‌ حاکمیت و هم از سوی جریان مردمی است. گاه‌وبی‌گاه از رسانه‌ها، جریان‌ها، نهادها و چهره‌های حکومتی یا منتسب به حکومت شنیده و خوانده می‌شود که مدعی‌اند باید حساب اغتشاشگران را از معترضین جدا کرد.

اگر مطالبه را طلب مطلوب تلقی کنیم و عنوان بداریم که طلب مطلوب می‌باید از قدرت‌مداران و تصمیم‌گیرندگان صورت گیرد در عمل به این امر اذعان کرده‌ایم که مطالبه‌محوری یک پیمان دقیق، مکتوب و مورد تأیید با رأی محسوب می‌شود.

هر کنشگر حزبی که در یک تشکیلات سیاسی رسمی و دارای مجوز عضویت دارد، این آزادی را بطور خودکار پیدا می‌کند که در فعالیت‌های آن نهاد و همینطور در تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها و سیاست‌گذاری‌های آن نهاد مشارکت کند.

"زن زندگی آزادی"، شعاری که از شهریور ۱۴۰۱ تبدیل به مانیفستی برای آزادی خواهان ایرانی شده است. حقیقتِ در پس این عبارت نشان از ظلم و تبعیضی به درازای زیست اجتماعی و فردی زن در ایران دارد و محدود به عمر چهار دهه ای انقلاب ۵۷ نیست؛ شاید بتوان گفت از زمانی که برای "منزل" و نه "زن" اندرونی می ساختند و به صدیقه دولت آبادی در کوی و برزن برای تلاش هایش جهت آموزش زنان، سنگ می زدند.

راستی کدام گفتمان فلسفی و اخلاقی و مردمشناسانه‌ای، نسبت شرافت را با حدود گریستن و خندیدن ترسیم می‌کند؟ آن مرز مجسم وظیفه در هنگامه‌ی التهابی عمومی، برای تعیین سوگ و سرور کجاست؟ و عزیمت به حالی خوش و در عین‌حال شرافتمندانه، با عبور از رنج‌هایی که ما را اسیر و بی‌عمل و ناامید می‌کنند، آیا در تعارض است؟