بزرگنمایی:

حامدنامجو 
فردوس کاویانی
فردوس کاویانی در 4 مهر 1320 در کرمان زاده شد. او پیرو دین زرتشت بود. کاویانی از کودکی به بازیگری علاقه داشت و پس از پایان دوره ابتدایی، به تهران رفت و برای چند سال در فروشگاه پارچه کار کرد. او پس از دریافت دیپلم، در بورسیه‌ای شرکت کرد و به آلمان رفت. کاویانی در رشته شیمی در برلین آموزش دید. اما آن را نیمه‌کاره رها کرد و در سال 1340 به ایران بازگشت. او دانش‌آموخته رشته بازیگری و کارگردانی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود و در سال 1350 از این دانشکده فارغ‌التحصیل شد.
فردوس کاویانی نخستین بار در سینما حضور یافته و سال 1351 در فیلم تجاوز به کارگردانی حمید مصداقی بازی کرد. گرچه موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدیش مانند سریال همسران، بیشتر نبود اما تجربه خوبی برای فردوس کاویانی محسوب می‌شد و همکاری با هنرمندانی همچون داوود رشیدی، اکبر مشکین، آذر فخر و بهزاد فراهانی را تجربه کرد. 
فردوس کاویانی در سال 1373 دوره‌ پرتلاشی را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در آثار مهمی بازی کرده است. او در این سال با بازی در 2 فیلم و سریال مهم سینما و تلویزیون خود را به مردم معرفی کرد. آثار مهم فردوس کاویانی در این سال، بازیگری در فیلم دل و دشنه به کارگردانی مسعود جعفری‌جوزانی و سریال همسران به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام محسوب می‌شود.
کاویانی سال 1373 سریال همسران نقش مهمی بازی کرده است که توانست با مهارت خود، آن نقش و همچنین خودش را میان مخاطبان تلویزیون مطرح کند. عموکمال در سریال همسران تجربه بازیگری موفقی بود و همکاری در کنار بازیگرانی نظیر مهرانه مهین‌ترابی، فرهاد جم، الهام پاوه‌نژاد و بهروز بقایی بر تجارب کاویانی افزود. کاویانی علاوه‌بر سریال همسران، سال 1378 در سریال آژانس دوستی نیز بازی کرد. فردوس کاویانی از آخرین نسل هنرمندان طنز فاخر ایران بود.
فردوس کاویانی سال 1367 برای فیلم در مسیر تندباد به کارگردانی مسعود جعفری‌جوزانی توانست در 7مین دوره جشنواره فیلم فجر در بخش سودای سیمرغ برای جایزه سیمرغ بلورین نقش دوم مرد نامزد شود. همچنین وی سال 1377 برای فیلم جنگجوی پیروز به کارگردانی مجتبی راعی توانست در 17مین دوره جشنواره فیلم فجر در بخش سودای سیمرغ برای جایزه سیمرغ بلورین نقش دوم مرد نامزد شود.
او در مجموعه‌هایی نظیر؛ «محله‎ی برو بیا» (1361)، «محله‎ی بهداشت» (1363)، «همسران» (1373)، «آژانس دوستی» (78-1375)، «تفنگ سر پر» (81-1377)، «مدرسه‎ی ما» (1388)، «پشت کوه‌های بلند» (1391) و «هفت سین» (1391)، بازی کرده است. وی همچنین در فیلم‌هایی نظیر؛ «در مسیر تندباد» (1367)، «هامون» (1368)، «همه دختران من» (1372)، «سگ‌کشی» (1379)، «کلانتری غیرانتفاعی» (1387)، «نارنجی‌پوش» (1390) و «ساکن خانه‎ی چوبی» (1391)، به نقش‌آفرینی پرداخته‌ بود.
فردوس کاویانی در مجموعه محله بروبیا در نقش پادشاهی یونانی و پدر نقش مقابل اش یعنی آتیلا پسیانی ظاهر شد.

آتیلا پسیانی
آتیلا پسیانی، متولد 10 اردیبهشت 1336 در تهران، بازیگر سینما و تلویزیون بود. وی در سال 1361 لیسانس کارگردانی و بازیگری تئاتر را از دانشگاه تهران دریافت کرد. او در سن 20 سالگی، یعنی در سال 1356، وارد قالب تلویزیون شد و در آن زمان فعالیت هنری خود را آغاز کرد.
آتیلا پسیانی، فرزند بزرگ جمیله شیخی (بازیگر معروف) و حلال پسیانی است. او از سن 10 سالگی به تشویق والدین هنرمند و علاقه‌مند به فرهنگ، با تئاتر آشنا شد و بر روی صحنه‌های تئاتر قدم گذاشت. در دوران دبیرستان، در جلسات انجمن‌های ادبی و نمایش‌ها شرکت می‌کرد. سپس پس از کارآموزی نزد اساتید این هنر، به استخدام اداره تئاتر پهلوی درآمد. 
آتیلا پسیانی در سال 1356 (در سن 20 سالگی) برای اولین بار با سریال “لحظه” به کارگردانی محمد صالح علا در کنار مادرش، جمیله شیخی، و آهو خردمند در نقش‌هایی دراماتیک به صحنه رفت. سپس در سال 1357، در فیلم کوتاه “سلام و سکوت” بازی کرد. پس از انقلاب، در سال 1361 با سریال “محله برو بیا” به قاب تلویزیون بازگشت و فعالیت هنری خود را ادامه داد.
این هنرمند توانا فعالیت حرفه‌ای خود را از سال 1356 در سن 20 سالگی آغاز کرد. او در طی 43 سال فعالیت 76 فیلم سینمایی، 40 تئاتر و 63 مجموعه تلویزیونی را در کارنامه هنری‌اش به نمایش گذاشته و در شبکه نمایش خانگی هم با 5 اثر حضور داشته است.
آتیلا پسیانی نخستین فعالیت حرفه‌ای خود را با سریال «لحظه» کاری از محمد صالح علا و حضور در تئاتر را هم از سال 1363 با نمایش «هفت‌خوان رستم» شروع کرد.
او در سریال «لحظه» با مادرش (جمیله شیخی) و دیگر بازیگرانی چون فرامرز قریبیان، آهو خردمند، محبوبه بیات، هوشنگ توکلی، خسرو شکیبایی و   همبازی بود.
آموزش و تشکیل گروه‌های تجربی و تئاتری یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های آتیلا پسیانی بود، خود او در آخرین نکوداشتی که در روز تولدش و در خانه هنرمندان برای اوگرفته بودند در این رابطه گفته است: “با وجود تمام سخنان دوستان که خیلی صادقانه و دوستانه، درباره من گفتند، مرا عمیقا به فکر فرو برد که انگار یک جای کار می لنگد!  اتفاقی که در این پنج دهه افتاد، خیلی عجیب و مختلف بود که می‌توانست برای دیگران هم رخ بدهد. ما خیلی دوست داشتیم جوانانی مانند خودمان پرورش بدهیم و گروه‌هایی مانند گروه تئاتر «بازی» ایجاد کنیم. وقتی گروه تئاتر بازی در سال 68 کار تجربی انجام دادیم، خیلی فحش خوردیم ولی ما پای آن ایستادیم. خوشحالم الان بیش از 20 گروه تجربی داریم که فعالیت می‌کنند.”
آتیلا پسیانی در تمامی حیطه‌های هنری هنرمندی پرکار به حساب می‌آید. شاید آخرین تصویری که از آتیلا پسیانی در مراسم نکوداشتش به یادگار ماند در تضاد شخصیت همیشگی ‌اش باشد،‌ اما او همیشه با شخصیتی با جذبه در خاطره‌ها ماندگار می‌شود.
آتیلا پسیانی  با فاطمه نقوی (بازیگر قدیمی) ازدواج کرده بود و یک دختر به نام ستاره و یک پسر به نام خسرو دارد که هر دو از بازیگران چهره تئاتر و سینما هستند. فاطمه نقوی، متولد سال 1333 در تهران، فارغ التحصیل لیسانس روانشناسی کودک از مدرسه عالی شمیران است. او از سال 1356 با بازی در تئاتر به صحنه رفت و در سال 1357 در فیلم کوتاه “سلام و سکوت” با حضور آتیلا پسیانی همکاری داشت و حالا هر از گاهی جلوی دروبین می‌رود.
در تاریخ اردیبهشت 1402، در مراسم بزرگداشت آتیلا پسیانی، ظاهر نگران کننده‌ای در چهره‌اش مشاهده شد که خبری از بیماری جدی وی می‌داد. بعد از چند روز، تایید شد که وی دچار بیماری سرطان است و در حال جدال با بیماری است.
متأسفانه، وضعیت او در ماه شهریور نگران‌کننده شد و در سفر به فرانسه، در آن کشور بستری شده بود. با این حال، درمان‌هایی که در این کشور انجام شد به نتیجه مطلوب نرسید. آتیلا پسیانی، هنرمند موفق و محبوب سینمای ایران در تاریخ 14 مهر 1402 و در سن 66 سالگی درگذشت.
پسیانی با بسیاری از نقش های ماندگار خود از جمله با ایفای نقش فرزند پادشاه در مجموعه محله بروبیا در حافظه ایرانیان ثبت شده است.