آنچه که بر وکلا در تجمع 20 مهر 1401 گذشت
گزارش
بزرگنمایی:
تجمع ۲۰ مهر وکلای مستقل کانون وکلای دادگستری با فراخوان روز قبل، در تصمیم و همفکری جمعی چند از وکلای مبرز کلید خورد. در متن فراخوان اعتراض به تجاوز به حقوق و آزادی های اساسی و بنیادین؛ اعتراض به برخوردهای خشونت آمیز و غیرقانونی و اعتراض به بازداشت هموطنان و وکلای مدافع حق بود.
گزارش از حسین جهانگیری
تجمع 20 مهر وکلای مستقل کانون وکلای دادگستری با فراخوان روز قبل، در تصمیم و همفکری جمعی چند از وکلای مبرز کلید خورد. در متن فراخوان اعتراض به تجاوز به حقوق و آزادی های اساسی و بنیادین؛ اعتراض به برخوردهای خشونت آمیز و غیرقانونی و اعتراض به بازداشت هموطنان و وکلای مدافع حق بود.
ظاهراً و به دلایلی که خود بنده بدان میاندیشیدم و بیان میشود اعتراض میبایست مسالمت آمیز برگزار میشد:
1. ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز، در میدان آرژانتین محل عرفی تجمعات وکلا بوده، و در این محل وکلا از دیرباز، تجمعات اعتراضی خود را انجام میدادند و هیچ گاه به خشونت کشیده نشده بود.
2. وکلای پیشگام از افراد مبرز، خوشنام و دغدغهمند بودند.
3. موارد احصایی دلایل تجمع، به هیچ وجه ناقض اصل بیستوهفتم قانون اساسی نبوده، همچنین که فراخوان حزبی نبوده که نیاز به مجوز داشته باشد.
4. مهمترین موضوعی که به بنده امید میداد که هیچ اتفاق ناگواری نخواهد افتاد، سخنان چند روز قبل جناب آقای اژهای در مقام ریاست قوه قضاییه در خصوص گفتگو و آمادگی ایشان برای گفتگو بود، این فکر در ذهن بنده ایجاد شده بود که قطعاً شخصی از میان دولت یا قوه قضاییه به جهت شنیدن حرفها و دغدغههای وکلا به میان ما خواهد آمد و با یک گفتگو، اجتماع خاتمه مییابد.
ساعت 12:45 به همراه چند تن از دوستان به جلوی درب کانون رسیدیم، اجتماعی بود که در حاضرین خصوص وضعیت بحث میکردند. مطلع شدیم که از مدیران کانون خواسته شده بود تا دربهای کانون باز بماند، اما مدیران محترم گویی که ما را نمیشناسند درب کانون را بسته بودند. درب پارکینگ هم در همین اثنا بسته شد و تمام امیدها تبدیل به یاس شد. چگونه میشود محلی که به عنوان خانهی خود میپنداشتیم اینگونه بیگانه شود؟
حوالی ساعت 12:55 دقیقه تجمع با سر دادن شعارهای خود، فعالیت اعتراضیاش را آغاز کرد، شعارهایی که هیچ یک هنجارشکنانه نبود. از حمایتها، انسانیتها، همبستگی و همدلی گفتیم، و مؤکداً آزاد شدن وکلای در بند را خواستار شدیم. حتی غالب این شعارها بعدها توسط سخنگوی دولت نیز تکرار شده است.
برای خود بنده بسیار جای سؤال است همچنان که مگر میشود به صرف آموزش دادن حقوق و موارد آیین دادرسی کیفری در پیج اینستاگرامی دلیلی بر دستگیری جناب وکیل بابک پاک نیا فراهم گردد؟
وکلای معترض طبق تجمعات سنوات گذشته، فرهنگ تجمع را به خوبی آموخته بودند و اجرا میکردند. تردد خودروها در خیابان زاگرس به هیچ وجه مختل نشده بود، وکلای معترض مقابل درب کانون و در پیاده رو سمت مقابل ایستاده بودند.
حوالی ساعت 13:20 یک خودروی نیروی انتظامی از کلانتری مربوطه به محل تجمع رسید، شخصاً وارد صحبت با مأمور نیروی انتظامی شدم و با اقناع ایشان مبنی بر اینکه؛ “تجمع ما مسالمت آمیز هست، به علت نوع پوشش وکلا عامل نفوذی امکان نفوذ و به اغتشاش کشاندن تجمع را ندارد، شعارها متناسب و هنجارمند هستند و در نهایت تجمع حق قانونی ماست”، ایشان اغنا شدند و حتی درخواست داشتم که حریم تجمع را رعایت نمایند. در حال صحبت با این درجهدار نیروی انتظامی عزیز و فهمیده به همراه احدی دیگر از وکلای نامور بودیم و اجتماع نیز تقریباً به آخر خود رسیده بود، کمکم همکاران در حال خداحافظی کردن و رفتن بودند که ناگهان صدای شلیک شنیدیم و غبار گاز اشکآور تمام محوطه را گرفت، متوجه شدیم که از ضلع شمالی خیابان، نیروهای لباس مشکی در حال نزدیک شدن به اجتماع وکلا هستند، ماموری که کنار ما بود گفت اینها از ما نیستند، ما برای حفظ امنیت شما آمدیم، اما اینها نه...
با پرتاب گاز اشکآور سعی در متفرق نمودن وکلا داشتند که جمعی چند از وکلا مقاومت کردند، زیرا بر این باور بودیم که اجتماع ما کاملاً قانونی است و این حق ماست و کار خلاف قانونی انجام نشده است. با نزدیک شدن ماموران لباس مشکی از ضلع شمالی، ماموران سپاهی لباس خاکی نیز از ضلع جنوبی رسیدند و به صورت حملات همیشگی (گارانبری) وکلا را در محاصره در آورده و به وکلا حمله ور شدند. در نهایت پس از ضرب و شتم و متفرق کردن وکلای مدافع حق، 5 نفر از وکلا را بازداشت کرده و با خود بردند.
اسامی وکلای بازداشت شده در روز 20 مهرماه، عزیزان محمدرضا فقیهی، سعید شیخی، محمد رضاییو همکاری دیگر هستند که از نام ایشان اطلاعی ندارم.
فشار نهادهای امنیتی بر وکلا به شدت افزوده شده و وکلایی که به حق از ایرانیان معترض در مقابل اتهامات امنیتی دفاع میکنند را، بازداشت میکنند. از جمله این افراد بازداشتشده؛ گلاله وطن دوست – رزا اعتماد انصاری – مهسا غلامعلی زاده – فیروزه خورده چی – امیر دهقانی – سعید جلیلیان – میلاد پناهی پور – بابک پاک نیا – سعید شیخ – محمدرضا فقیهی - محمد رضایی – سینا یوسفی – قاسم بعدی بناب – امیر مهدی پور – حسین رضایی – قهرمان کریمی – نگین کیانی هستند که البته بسیاری از ایشان بعداً آزاد شدند.
- حزب اراده ملت ایران , حاما , افشین فرهانچی , احمد حکیمی پور , سوسیال دموکراسی , اصلاحات , اصلاح طلب , حسین اکبری بیرق , رحیم حمزه , پیام فیض , مسعود خادمی , زهره رحیمی