نصرت الله تاجیک، سفیر پیشین ایران در اردن:

رییس جمهوری داشتیم که در برابر تندروی ایستاد و امروز تاوان همراهی با مردم را می پردازد ویژه نامه‌ها

رییس جمهوری داشتیم که در برابر تندروی ایستاد و امروز تاوان همراهی با مردم را می پردازد

  بزرگنمایی:
اراده ملت، فائزه صدر: مناظره تلوزیونی نامزدهای ریاست جمهوری از مهمترین و در عین حال پر حاشیه ترین برنامه های انتخابات است. شکل گفت و گو ها پینگ پنگی است و هر نامزدی در فرصت اظهار نظر خود به طور مستقیم یا غیر مستقیم، یکی از رقبا را مخاطب قرار می دهد و به این ترتیب در فرصت نامزد بعدی انتظار می رود وی پاسخگو باشد.

فائزه صدر
اراده ملت: مناظره تلوزیونی نامزدهای ریاست جمهوری از مهمترین و در عین حال پر حاشیه ترین برنامه های انتخابات است. شکل گفت و گو ها پینگ پنگی است و هر نامزدی در فرصت اظهار نظر خود به طور مستقیم یا غیر مستقیم، یکی از رقبا را مخاطب قرار می دهد و به این ترتیب در فرصت نامزد بعدی انتظار می رود وی پاسخگو باشد. اگرچه پرسش های مردم نیز در جریان مناظره پخش می شود اما جای پرداختن به چند موضوع مشخص خالی است به طوری که احساس می شود این مسائل پشت خطوط قرمز قرار گرفته اند. اراده ملت در گفت و گو با نصرت الله تاجیک، سفیر پیشین ایران در اردن به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می خوانید:

چرا در مناظرات جای بحث در مورد موضوعات مهمی مثل برجام، اف ای تی اف، حصر، اعتراضات، گشت ارشاد و دیگر مطالبات و پرسش های جامعه خالی است؟ آیا صحبت و ارائه برنامه در این خصوص جزو خطوط قرمز حاکمیت برای نامزد ها است؟
محافظه کاران ایده دشمن محوری دارند و لغو تحریم و خروج موضوع اف ای تی اف از بن بست با مبانی دشمن محوری هم خوانی ندارد. در مناظره ها به خوبی می بینیم که نامزد های اصولگرا به این موضوعات اشاره نمی کنند زیرا اگر در این مسیر جلو بروند در برابر سوالات در می مانند زیرا پاسخ های درست با مبانی دشمن محوری آن ها نمی خواند.
متاسفانه رابطه سیاست خارجی ایران با دانشگاه ها قطع است. واقعیات سیاست خارجی برای نظریه پردازی به دانشگاه ها نمی رود و چکش کاری نمی شود درحالیکه نظریات سیاست خارجی باید به دانشگاه برود و به نقد جامعه، مردم و رسانه ها گذاشته شود تا گفتمان قالب در صحنه اجتماعی شکل بگیرد.
تدوین برنامه های سیاست خارجی پشت در های بسته، جامعه را در حالت خود سانسوری قرار داده است. اصلاح طلبان نیز در چنین وضعیتی هستند. من بعید می دانم عدم پرداختن به برخی از مسائل مهم و مطالبات اساسی از سوی متولیان امر به نامزد ها گوشزد شده باشد بلکه به عقیده من این سکوت از سر خود سانسوری است.
البته خطوط قرمزی وجود دارد به طور مثال من شنیده ام انتقاد از دولت آقای رییسی جزو خطوط قرمز مناظرات است و به هر نامزدی که دولت سیزدهم را نقد می کند می تازند. اگر چه می گوییم برجام در حال احتضار است اما همین وجود محتضر حاصل جریان تفکر و گفت و گو بین ایران و قدرت های جهانی است.
برجام رویکرد بین المللی ایران و نشانه هوشمندی نظام بود. این توافق نمونه ای عالی از تبدیل تهدید به فرصت است، آن هم در دوره ای که همه چیز به ضرر ما بود. اگر اراده و حمایت نظام از برجام نبود این توافق در عرض بیست دقیقه در مجلس تصویب نمی شود. ظریف وزیر امور خارجه دولت حسن روحانی بود ولی وقتی از سفر بر می گشت اولین جایی که می رفت خدمت مسئولین رده بالای کشور بود.
تحریم درد و بیماری نیست بلکه تب و نشانه است باید باصراحت و با پرداختی عریان به آن بپردازند. سیاست خارجی کشور مشکل دارد که چنین تحریم هایی برقرار شده اند، اگر سیاست خارجی ایران دوست محور باشد به طور طبیعی دیگر تحریم نخواهیم داشت. 

نقطه برخورد رقبا با نامزد اصلاح طلب در حوزه سیاست خارجی است، با چه توجیهی می توان سیاست دوست محوری را از گزند کارشکنی تندروها در امان نگه داشت؟ آیا با وجود گروه های تندرو و حاکمیت این نگاه در برخی از مراتب قدرت، رییس جمهور اصلاح طلب می تواند سیاست خارجی مد نظر خود را اجرا کند یا خیر؟ 
اصلاح طلبی نمی گوید اصول را زیر پا بگذارید و دریوزگی کنید. اصول ما سر جای خودش باقی خواهد ماند ولی به خاطر پایبندی بر همین اصول باید به واسطه اقتصادی قوی کشور قدرتمند داشته باشیم.
آمریکا یکی از پیچیده ترین کشور ها است. کار با ایالات متحده بسیار سخت است و مواردی مثل خروج ترامپ از برجام در این مسیر تکرار خواهد شد ولی به طور کلی کار با دنیا سخت است. نمی توان گفت چون کار با این کشور سخت است باید با آنها مبارزه کنیم!
ملت و کشور ظرفیت کل کل کردن با آمریکا را ندارد. اگر ایران اقتصادی قوی داشته باشد و ده ها شرکت بین المللی فعال امنیت اقتصادی کشور را تضمین کرده باشند و سرمایه گذاری خارجی در ایران ریشه زده باشد، در چنین شرایطی ایران هم مثل چین خواهد بود و کل کل با آمریکا نمی تواند صدمه ای به کشور بزند.
امروز ایران چنین قدرت و موقعیتی ندارد، اقتصاد سیاسی افتضاحی داریم  که نمی توان از کلمه ضعیف برایش استفاده کرد. در اقتصاد تک محصولی ایران، پول فروش نفت باید در داخل سرمایه گذاری شود و ارزش افزوده مصرف گردد، امروز ما پول نفتی را که به دستمان نمی رسد مصرف می کنیم و کشور در مسیر حراج کردن سرمایه نسل های آینده است. این وضعیت نتیجه اجرای سیاست دشمن محوری است.

با اینکه چند روز بیشتر به موعد رای گیری نمانده اما هنوز قهر و تردید بر حال و هوای اجتماعی غلبه دارد، در صورت استمرار این وضعیت آیا نامزد اصلاح طلب شانسی خواهد داشت؟
برای توسعه کشور، برای بهبود وضعیت اقتصادی، برای حل مشکلات در حوزه سیاست خارجی، برای برجام، برای اف ای تی اف و برای دیگر مسائل و مشکلات کشور باید یکی را انتخاب کرد و رای داد. کسی از آسمان برای اصلاح امور پایین نمی آید باید یک نفر را از بین همین افراد انتخاب کنیم و به عقیده من نامزد اصلاح طلب بهترین گزینه موجود است.
من هم می گویم فرق می کند چه کسی رییس جمهور باشد. ما روسای جمهوری داشتیم که در زمان حضور آن ها در پاستور برخورد با زن و دختر مردم در خیابان شدت داشت و رییس دولت به رویش هم نمی آورد که در خیابان ها چه اهانت هایی به مردم می شود. ولی رییس جمهوری داشتیم که واکنش نشان می داد، در برابر تندروی می ایستاد و امروز تاوان همراهی با مردم را می پردازد
جمهوری اسلامی را مثل یک میوه فروشی دهم ببینید نمی توانیم سوا کنیم و آنچه دوست داریم برداریم و بقیه بماند! خوب و بد نظام درهم است. امروز نظام با هر هدف و انگیزه ای به این چینش نامزد ها رسیده است. در تاریخ حساس و تعیین کننده ای قرار داریم. مردم باید انتخاب کنند خانه نشینی و قهر از صندوق به نفع ما نیست.
مردم ببینند از سیاست خارجی چه می خواهند و به نامزدی که حرف آن ها را می زند رای بدهند. اگر راهبرد دوست محوری می خواهند تنها گزینه اقای پزشکیان است. بعد از 50 سال کار سیاسی و حضور در عرصه های مختلف مثل خدمت در وزارت امور خارجه عرض می کنم که مهم است دشمن نداشته باشیم.
ایران به سیاست دوست محوری نیاز دارد تا زهر دشمنی چند دهه ای با غرب و تبعات این دشمن محوری گرفته است. ایران نیاز دارد مخالفت اعراب با کشورمان کم شود. ایران به توازن بین شرق و غرب نیاز دارد. سیاست خارجه دوست محور یک پیشنهاد نیست، احتیاج کشور است. 



نظرات شما

ارسال دیدگاه

Protected by FormShield

lastnews

حلقه مفقوده شفافیت

نگین‌های کابینه

کابینه پایتخت

احمد میدری وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی: می توان فقر را مهار کرد

ما تشنگان قدرتیم

حضور مسعود پزشکیان بیشتر به نفع نظام بود

هزینه ناتوانی حاکمیت در کنترل اتباع خارجی را مردم می پردازند.

فرش

پی‌آمدهای اقتصادی- اجتماعی هوش مصنوعی و ضرورت سیاست‌گذاری برای توسعه پایدار

آیا هر آبی قابل نوشیدن است؟!

پلاستیک‌ها چگونه ما را مسموم می‌کنند؟

مشارکت سیاسی زنان، توسعه و دموکراسی

زنان مدرن در جامعه ایرانی

تحلیل معرفت شناسانه از ملازمه و ماهیت عدالت و دموکراسی

جهانی بیندیشیم ، وطنی عمل کنیم

کارکرد نظم

« چند بحران اجتماعی مهم در ایران امروز »

جهان در هفته‌ای که گذشت (83)

رؤیای فلسطین

قلعه بهستان

چاندوی قهرمان

به همین نحیفی سهم ما از تاریخ

ادامه جلسات نقد و بررسی عملکرد ستاد تشکل‌ها و نهادهای مدنی در استان‌ها

لغو برنامه کلاب هاوسی گفتگوی انتقادی با کنشگران سیاسی مقیم خارج از ایران

سومین کتاب از مجموعه سازوکار حزبی آماده چاپ شد.

دفتر سیاسی حزب عملکرد حزب در انتخابات و رابطه حزب با دولت پزشکیان را بررسی کرد

دولت پزشکیان و مسأله مهاجران ایران

بعد از مسعود کجای تاریخ ایستاده‌ایم

لزوم شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی

پزشکیان، امیدی دوباره برای ایران

نامه به رئیس جمهورم

پایان کار رسمی ستاد ها ی انتخاباتی

سایه‌ی `` نور `` در شهر

فلسفه ی وجودی حزب اراده ملت ایران

ساختارمندی فعالیت های سیاسی و ضرورت توان افزایی احزاب

بنیانهای سوسیال دموکراسی

بررسی دیدگاه هانا آرنت درباره خشونت و مشروعیت

جهان در هفته‌ای که گذشت (82)

ذهن قصه گوی انسان

رویشِ لاله هایِ سفید در دشتِ غم

معرفی اثر داستانی”یک مرد”نوشته اکبر صمدی اردبیلی

حزب اراده ملت دو برنامه پیشنهادی خویش را تسلیم دولت چهاردهم نمود

شروع جلسات نقد و بررسی عملکرد ستاد تشکلها و نهادهای مدنی در استانها

معرفی هشت نفر از اعضا ارشد حزب برای تصدی مسئولیت به دولت چهاردهم

تشکیل کارگروه تدوین سند مطالبات اقوام

آسبادهای نشتیفان

صعود به کازبک

به مناسبت روز خبرنگار

بعد از مسعود

پیروزی پزشکیان؛ جلوه‌گریِ سوسیال دموکراسی