مسمومیت سریالی دختران
گزارش
بزرگنمایی:
اراده ملت، فاطمه قدم، حدود ۳ ماه است که مسمومیت های دانش آموزان مدارس دخترانه از شهر قم شروع شده است و به سرعت در حال تسری در دیگر مدارس دخترانه در شهرهای دیگر است و به گفته مسئولین حداقل ۱۰ استان و چیزی قریب به ۱۰۰۰ نفر درگیر این ماجرا شدهاند. دراین خصوص اراده ملت با داود محمدی و رضا فضلعی در خصوص چرایی این اتفاق و عدم شفافیت و پاسخگویی مسئولین و ناتوانی آنان در حل این مسائل به گفتگو نشسته است که در ادامه میخوانید:
اراده ملت، فاطمه قدم، حدود 3 ماه است که مسمومیت های دانش آموزان مدارس دخترانه از شهر قم شروع شده است و به سرعت در حال تسری در دیگر مدارس دخترانه در شهرهای دیگر است و به گفته مسئولین حداقل 10 استان و چیزی قریب به 1000 نفر درگیر این ماجرا شدهاند. اما پاسخها به علت این سریال مسمومیت سازی دانش آموزان مدارس دخترانه، توسط مسئولین به صورت ضد ونقیض ادامه دارد و تا کنون جواب قطعی از طرف مسئولین ارائه نشده است. دراین خصوص اراده ملت با داود محمدی و رضا فضلعی در خصوص چرایی این اتفاق و عدم شفافیت و پاسخگویی مسئولین و ناتوانی آنان در حل این مسائل به گفتگو نشسته است که در ادامه میخوانید:
گفتگوی اول با داوود محمدی، نماینده دورههای نهم و دهم مجلس شورای اسلامی
دلیل دیر اقدامکردن مسئولین برای مسئلهای به این مهمی را چطور ارزیابی میکنید؟
مدتها قبل که این مسئله در قم اتفاق افتاد ما چندین مرحله در جاهای مختلف مطرح کردیم که باید بهطورجدی به این مسئله پرداخت. این رخداد ابتدا در قم و سپس بهصورت سریالی در مدارس دیگر و بعد استانهای کشور و تهران ادامه دارد و موردتوجه مسئولین قرار نگرفت. این که مسئله خیلی ساده نیست و خیلی هم جدی میباشد. سؤال ما از مسئولین این است که این مسئله جدی و مهم به چه دلیل اتفاق افتاده است و چرا باید اتفاق بیفتد و وظایف ذاتی مسئولین دراینخصوص چیست؟ مگر غیر این است که باید پیگیری کنند و به دنبال روشنگری باشند. ضرورت ایجاب میکرد لااقل برای والدین در مدرسه قم ابعاد مسئله روشن میشد. حداقل کاری که میشد کرد این بود که مسئولین بهداشت توضیح میدادند که چطور نشر گاز باعث مسمومیت فرزندانشان شده است، تا باعث دلنگرانیهای آنان و مانع رفتن عزیزانشان به مدرسه نشوند. ما شاهدیم که بعد از مدتها تازه مسئولین یادشان افتاده است که پیگیر مسئله باشند درصورتیکه از وظایف ذاتی آموزش و پرویش است و صد البته دیگر وزارتخانهها و این بی توجهی به هیچ وجه قابل توجیه نیست.
خب عدم پاسخگویی و شفافیت باعث ایجاد شایعاتی هم خواهد شد که در فضای مجازی به سهولت به آن پرداخته میشود و فضای مجازی جهت تشدید کردن این قضیه و بهرهبرداری هر ذینفعی کمک کننده خواهد بود. اصلاً به قول خودشان کار دشمن است. چرا مسئولین پیگیر نیستند و پاسخگو. بهتر نیست بیایند و به صراحت اعلام کنند که ما در یافتن علت مشکل ناتوانیم تا این که بگویند که ما دیر متوجه شدهایم که مسلماً این گونه توجیهات قابل اغماض نیست.
چرا دولت در دستگیری عاملان ناتوان است؟
ما با دو موضوع مواجهیم: 1. عدم پیگیری مسئولین و پیدانکردن جواب 2. عدم اطلاعرسانی و آگاه نکردن مردم
وقتی اولیا اعتراض کردند، مسئولین یا تکذیب میکنند که این مسئله قابل تکذیب نیست و یا اطلاع رسانی نمیکنند و فضا را به دست فضای مجازی جهت مدیریت آن میدهند که نتیجه میشود شایعهپراکنی و بهرهبرداری ذینفعان به طرق مختلف که مقصر هم مسئولین هستند به دلیل اطلاع رسانی نکردن.
من معتقدم که باید به طور جدی به این مسئله پرداخته شود و بعد ریشه یابی انجام شود و قصور توسط افرادی که کردند پرداخته شود و متأسفانه نگرانترین مسئله این است که وقتی مسئلهای رخ میدهد مسئولینی که مسئول رسیدگی به این امورات هستند شروع میکنند به گفتن اینکه دشمن این کار را کرده و فضای مجازی تخریب میکند. درصورتیکه شماها باید مانع دشمن شود و هرکسی قصوری کرده باید جوابگو باشد و بهجای توسل شدن به اینگونه توجیهات باید مجرم شناخته شود و نه اینکه هرکسی که چیزی بگوید و عدم پراکندگی گویی هر مسئول یا خبرنگاری خود فینفسه باعث نگرانی مردم میشود.
افراد با چه نیتی دست به همچنین عمل فجیعانه می زنند؟
آنچه مبرهن است این است که این پدیده به صورت حساب شده و برنامهریزی شده در حال اتفاق است و باید ریشه یابی شود. ما نمیتوانیم منکر واقعیات شویم بلکه باید مدیریت صحیحی را جهت برخورد با این گونه قصورات و کوتاهی و حل مسائل به این مهمی در پیش بگیریم تا موجبات آزرده شدن خانوادهها را در برنداشته باشد. از طرفی این اتفاقات خود برای نظام جمهوری که نظام رافت و مهربانی است غیرقابلقبول است و چیزی جز تأسف ندارد.
تکرار این گونه اتفاقات و عدم پیگیری صحیح مسئولین و عدم شفافیت و پاسخگو نبودن، باعث دلزدگی مردم میشود و آثار منفی برجا میگذارد و به نظر میرسد که یک عدهای دارند فضا را آلوده میکنند تا به کشور خیانت کنند و لطمه بزنند. پس مسئولین باید پیگیری کنند تا عاملین این فاجعه که بر خلاف مصالح ملی و مصالح نظام عمل میکنند شناسایی شوند و برای مردم شفاف سازی صورت بگیرد. فردی که با نفوذ خود این اتفاقات را رقم میزند به دنبال نگران و هیجانی کردن مردم است تا مردم به خیابان نیایند و این حرکتها هم غیرعقلانی و خشن است و با دین سازوکار نیست و باید پیگیری شود.
گفتگوی دوم با رضا فضلعلی، دانشجوی دکتری علوم سیاسی (مسائل ایران)، کنشگر سیاسی
چرا دولت در دستگیری عاملان ناتوان است؟
همه چیز برمیگردد به قدرت سایه اگرچه برخی میگویند دولت سایه ولی بنده به قدرت سایه اعتقاد دارم و در ظاهر میبینم که آقای خاتمی در رأس حاکمیت قرار میگیرد و بعد از کمی که میرود میگوید که نگذاشتند تا من کارکنم. دولت احمدینژاد، دولت روحانی، دولت رئیسی ایضاً. گویی عادت کردهایم که تقصیر را به گردن نفر یا نفرات قبلی بیندازیم، درصورتیکه قبل از گرفتن پست جدید، قبل آن در پست دیگری مسئول بودهایم. هر رئیس جمهوری قبل از رئیس جمهور شدن در یکی از سمتهای استاندار، وزارت، شهرداری و ... بوده است. پس چطور میگوید تقصیر قبلیها بوده است و نگذاشتند که کار کنیم.
اگر امروز درب پمپ بنزین فردی شعاری خلاف سیستم حاکمیتی بدهد بلافاصله توسط نیروهای امنیتی شناسایی و دستگر می شود. اما این قضیه مسمومیت باید حتما مثل قضیه اسید پاشی به جاهای حساس کشیده شود تا مسئولین به خود بیایند.
قضیه مسمومیت مدارس دخترانه، زمانی که از قم شروع شد کل جامعه خبر داشتند الا مسئولین؟ حالا میگویند بگیرید؟ خب چه را بگیرند؟ چه کسی را بگیرند؟ همانطور که کسی نمیداند که قضیه اسیدپاشی چه شد یا قضیه حجاریان چه شد که البته خاطرنشان کنم که در تأیید یا رد داستان حجاریان نیستم؛ بلکه میخواهم بگویم که این مسائل برمیگردد به قدرت پنهان که به یک بازار آشفته نیاز دارد.
افراد با چه نیتی دست به همچنین عمل فجیعانه می زنند؟
جیمز روزنا، نظریهای به نام آشوب دارد. ایشان دررابطهبا آشوب در جهان فعلی میگوید که یکسری از عکسالعملها، مربوط به حاکمیت، زیاده خواهی دولتمردان و اقتدارگرایان و... میباشد، ولی همه اینها یک دلیل دارد، یک عکسالعملی در مقابل عمل است. یعنی اگر من از کنارتان رد شدم بدون آزار رساندن به شما که هیچ؛ ولی اگر آزاری به شما رساندم و فقط خودتان متوجه شدید و فوراً عکسالعملی نشان دادید، افراد مشاهدهگر عمل قبیح مرا که باعث آزار رساندن شما شدهام نمیبینند و فقط عکسالعمل شما را میبینند و فوراً شما را مورد ملامت قرار میدهند که چرا همچین عکس العملی نشان داده اید.
افراطیگرایی در داعش که فقط شاهد عکسالعمل توسط آنها بودیم مثل سربریدن و کشتن افراد به طرز فجیعانه و ... دلیل آن عملی چون دیده نشدن، طرد شدن، به حاشیه رفتن افراد عضو داعش است که این عکسالعمل فجیعانه را رقم زد. یا در خصوص مسمومیت مدارس دخترانه که فقط عکسالعمل افرادی را میبینیم که قبیح است اما به عمل توجه نمیکنیم که همچنین آشوبی را به وجود آورده است عملی که باعث شده است تا این گونه تفکرات خود را به حق بدانند و ممانعتی برای ورود دختران به مدرسه شوند.
من اعتقاد دارم در فضای مجازی 4 اندیشه مطرح است:
1. یک عده تفکرات افراط گرایی مبنی بر اینکه جو امنیتی شود و دختران به مدرسه نروند.
2. عدهای به دنبال تضعیف دولت فعلی جهت بیعرضگی در کنترل وضع موجود هستند.
3. ادامهیافتن جنبش زن، زندگی، آزادی
4. مشغولیات اذهان بابت به فراموش سپردن مسئله ارز
به نظر شما کلیپ منتشر شده در فضای مجازی بابت حمله ورشدن افرادی به مادر یکی از دانش آموزان مدرسه 13 آبان که مورد مسمومیت قرار گرفته بودند چه پیامدهایی می تواند داشته باشد؟
در رسانه ملی همه چیز به ظاهر آرام است ولی مردم از طریق رسانههای خارجی و فضای مجازی زودتر از موعد از موضوع خبردار میشوند. حداقل صدای و سیمای ما 5 قدم از مردم و 2 قدم از رسانههای معاند فارسیزبان عقب تراست. وقتی همه فهمیدند رسانه ملی تازه به دنبال تهیه گزارش است. درصورتیکه باید اولازهمه دستبهکار شود و گزارشها توسط سیاسیون و جامعهشناسان بهگونهای بیان شود که التهاب در جامعه ایجاد نکند.
در خصوص کلیپ منتشر شده رسانهها باید زودتر از موعد اقدام کنند و باید شفافسازی انجام شود و دلیل آن به مردم قبل از بهرهبرداری و سوءاستفادههای دیگران داده شود. خواه این کلیپ مربوط به سالها قبل بابت موضوع دیگر باشد خواه کار دشمن باشد و ... درصورتیکه به دلیل عدم اطلاعرسانی رسانههای داخل، چند روز دیگر رسانههای فارسیزبان و فضای مجازی اطلاعات هویتی کامل این فرد را در اختیار کاربران خود قرار میدهند و رسانه ما همچنان عقب است. جالب است که ما اطلاعات دقیق از جزئیترین حوادث کشورهای دیگر را داریم؛ ولی آمار فردی که موهای خانمی را میکشد یا اسیدپاشی و... را نداریم این مسائل است که باعث میشود بحران مشروعیت به وجود بیاید و بهتبع آن احساس یکی بودن کم شود و با بحران مشروعیت و احساس یکی نبودن مردم با حکومت، فاصله بین مردم و حکومت زیاد میشود که فاجعه است.
فاطمه قدم
- حزب اراده ملت ایران , حاما , افشین فرهانچی , احمد حکیمی پور , سوسیال دموکراسی , اصلاحات , اصلاح طلب , حسین اکبری بیرق , رحیم حمزه , پیام فیض , مسعود خادمی , زهره رحیمی