بزرگنمایی:
این فیلم را می‌توان جز کمدی سیاه دانست و پس از گرفتن لبخند از شما، آن را برایتان زهرمار می‌کند. اگرچه ممکن است کمی از تماشای این فیلم رنجیده اما جز مواردی است که شما را به تفکر در اعمال و رفتارتان و تأثیر بر زندگی دیگران وا‌می‌دارد.
تهیه: مرضیه گمار
شناسنامه:
نام فیلم: خیاط (The Dressmaker)
ژانر: کمدی، درام
محصول: استرالیا
سال انتشار: 2015
مدت‌زمان: 118 دقیقه
زبان: انگلیسی
کارگردان: جو سلین مور هاوس
فیلم خیاط در ژانر کمدی، درام اگرچه ظاهری کمیک دارد اما در بطن خود رنج‌های زیادی را به نمایش می‌گذارد. در این فیلم جامعه‌ای آشنا از طعنه‌ها و حرف‌وحدیث‌ها را می‌بینید. جامعه‌ای که تنها ظاهر اعمال را می‌بیند و برداشت آن از اتفاقات به‌صورت سلیقه‌ای و مطابق میل رخ می‌دهد و به دنبال حقیقت نمی‌رود و در سطح باقی می‌ماند.
درنهایت همین سطحی بودن سبب نابودی آن می‌گردد. این سبک از جامعه به‌ظاهر خوش است و از پس مشکلات برمی‌آید اما در واقعیت این‌گونه نیست و به‌جای حل مشکلات در پی یافتن مقصر است. مقصری که به او انگ نحسی می‌دهند و کارهای نکرده را گردن او انداخته تا وجدان خود را آرام کنند. وجدانی که هیچ‌گاه آرام نمی‌گیرد و تنها پشت ابرها مخفی می‌گردد و سپس غلیان کرده و خود را لو می‌دهد.
این فیلم را می‌توان جز کمدی سیاه دانست و پس از گرفتن لبخند از شما، آن را برایتان زهرمار می‌کند. اگرچه ممکن است کمی از تماشای این فیلم رنجیده اما جز مواردی است که شما را به تفکر در اعمال و رفتارتان و تأثیر بر زندگی دیگران وا‌می‌دارد.
این فیلم اقتباسی از رمان به همین نام نوشته روزالی هام است. کیت وینسلت شخصیت اصلی داستان را بازی می‌کند. داستان فیلم درباره دختر استرالیایی به نام تیلی است که در دوران کودکی به دلیل اتهامی که به او واردشده است از مادرش جداشده و حالا در بزرگ‌سالی درحالی‌که شرایط برای او کاملاً فرق کرده تصمیم به بازگشت به‌سوی مادرش را دارد اما اوضاع این‌گونه که او تصور می‌کند پیش نمی‌رود.
در جایی از فیلم داریم: «گروهبان فارات گفت که عشق و نفرت قدرتی مشابه دارند و همان‌طور که می‌شود از کسی متنفر بود، این امکان هست که عاشق یک انسان طردشده هم بود»