بزرگنمایی:

اراده ملت، فائزه صدر:
امنیت، نیازی اساسی است که همچون آب‌ و غذا در ردیف محصولات استراتژیک هر کشوری تعریف می شود. جامعه ‌بدون امنیت، اجتماعی خالی از نیروهای توانمند و پر از ناامیدی است. جنگ ها و سایر حرکت های نظامی، ترور های کور و هدفمند، اعمال شرورانه و... می تواند ناامنی را تشدید و پایدار کند. حمله به رژه نیرو های مسلح در اهواز، حادثه تروریستی شاهچراغ شیراز و انفجار های اخیر کرمان از جمله مواردی بودند که در سال های اخیر امنیت داخلی کشور را به چالش کشیده اند. اراده ملت در این رابطه گفت و گویی با حسن بهشتی پور، پژوهشگر و تحلیلگر سیاسی انجام داده که در ادامه می خوانید:

دو انفجار اخیر کرمان ضمن جریحه دار کردن احساسات عمومی، ابهاماتی را در خصوص امنیت کشور مطرح کرد. آیا علت بروز چنین حوادثی ناامنی در داخل کشور است یا همین حوادث با نیت ایجاد ناامنی شکل گرفته اند؟
ایجاد ناامنی گسترده و برنامه ریزی شده در داخل کشور می تواند یکی از طرح های مکمل برای درگیر کردن بیشتر ایران باشد. هدف قرار دادن هم زمان اقتصاد با تحریم گسترده و امنیت با چنین حملاتی می تواند نشان دهنده طرحی جدی علیه ایران باشد.
تلاش می‌ شود تا ایران ناامن جلوه کند و یا نشان بدهند که با کمترین تحرکاتی می ‌توانند ایران را ناامن کنند، ولی در عمل این طور نیست.
هیچ گروه تروریستی از جمله داعش به تنهایی و بدون حمایت یک قدرت بزرگ این توانایی و جسارت را ندارد که امنیت ایران را تهدید کند.
طراحی ایجاد ناامنی در خارج از ایران و روی میز قدرت های بزرگ برنامه ‌ریزی می‌ شود و گروهی مثل داعش با حمایت مالی و تسلیحاتی بازیگران منطقه ای و فرا منطقه ای توان عملیاتی پیدا می کنند.

اگر از بین بردن امنیت ایران را طرحی خارجی بدانیم، راه حل برون رفت از این چالش امنیتی چیست؟ ایران چگونه می تواند به فضای امنیت بازگردد؟
برای برون رفت از چالش های امنیتی و مبارزه با تروریسم و ناامنی نمی توان تنها یک راه حل ارائه کرد و تنها یک یا دو بخش را در کشور مسئول دانست و از آن ها انتظار داشت، ولی قطعا حوزه دیپلماسی و بخش های امنیتی و عملیاتی در این موضوع مسئولیت مستقیم دارند و تنها با کار مستمر در کنار یکدیگر می‌ توانند به نتیجه مطلوب برسند.
در حوزه امنیتی و عملیاتی ایران باید طرح ها و عملیات های پیشگیرانه و پیش دستانه ای را در جنگ با تروریسم اجرایی کند. در بخش دیگر نیز باید حوزه دیپلماسی و حقوقی ایران با کشور هایی که میزبان گروه های تروریستی هستند گفت و گو های سازنده ای داشته باشد که به محدود کردن فعالیت های این گروه ها بیانجامد.
خلیج فارس از نظر امنیت انرژی با امنیت اقتصاد بین الملل ارتباط مستقیم دارد. ایران در این معادله همواره نقش یک بازیگر مسئول و مقتدر را ایفا کرده است. از آنجاییکه هر تحولی در منطقه با در نظر گرفتن نقشه نفت، به امنیت بین الملل متصل است، ایران ابزاری مطمئن در اختیار دارد تا در صورت افزایش فشار ها از این اهرم بهره ببرد. در این صورت اگر چه ابتدای بحران توسط دشمنان ایران طراحی شده ولی نتیجه انتهایی متفاوت از محاسبات آنها خواهد بود.
تا زمانی که سطح تخاصم منطقه ‌ای و فرا منطقه ای برخی کشور ها علیه جمهوری اسلامی ادامه داشته باشد، احتمالا شاهد تداوم و حتی گسترش اقدامات تروریستی در داخل کشور خواهیم بود. البته سطح و شدت واکنش، اقدامات متقابل و شرایط اجتماعی و سیاسی ایران هم می تواند از عوامل تعیین کننده در در تداوم ناامنی ها باشد.
در چهار دهه گذشته، جز در دهه اول انقلاب تا به این حد شاهد نزدیک شدن عملیات های تروریستی در بازه های زمانی کوتاه نبودیم. در آن دوره هم مثل امروز دشمنان کشور، در خصوص افزایش سطح و شدت ناامنی در ایران ورودی جدی داشتند.

آیا می توان بین جنگ اخیر غزه و انفجار های کرمان رابطه ای برقرار کرد؟ آیا بحران اخیر منطقه این ظرفیت را دارد که جنگی گسترده ایجاد کند یا ناامنی گسترده یا را به منطقه تحمیل کند؟
خواسته اسرائیل دقیقا همین است که جنگی گسترده در منطقه ایجاد شود و ناامنی فراگیر شود چون تنها در این صورت از حمایت های بی دریغ غرب بهره مند می شود.
اما هر نوع ناامنی در خاورمیانه به زیان تمام کشور های منطقه تمام می شود. بی ثباتی در امنیت منطقه بر ایران هم اثر منفی می گذارد، به ویژه که ناامنی های منطقه ای بهانه ای برای حضور آمریکا و فروش بیشتر سلاح به کشور های منطقه است. از این رو ایران در جنگ اخیر حماس و اسرائیل با احتیاط بیشتری برخورد کرد.
ایران با ژئوپولتیک منازعات محاصره شده است. منطقه خاورمیانه استعداد منازعات تاریخی، هویتی، مذهبی، قومیتی و منازعات داخلی و درون کشوری و همچنین جنگ بین دولت ها را دارد. از جمله این موارد ویژه استقرار مجدد طالبان در افغانستان است که به هیچ وجه نمی توان این گروه را نادیده گرفت. ثابت شده که رفتار طالبان قابل پیش بینی نیست. 
ارتباطات نزدیک اسرائیل با امارات و آذربایجان و نزدیک شدن صهیونیست ها به مرزهای ما در حوزه خلیج فارس و شمال کشور از جمله مواردی است که می تواند در ناامنی داخلی تاثیر داشته باشد. البته این تحولات را می توان به عنوان فرصت و عاملی برای اجماع سیاسی در داخل و بر سر مواضع منطقه ای دانست و از این نظر بررسی و تحلیل کرد.
کشور های پیرامون ایران از جمله افغانستان، عراق، آذربایجان، ترکیه و دیگر کشور های منطقه از جمله سوریه، لبنان، یمن و... در ارتباط با تهدید یا تامین امنیت ایران ویژگی ها و ظرفیت های خاص خود را دارند. به طور معمول سیاست های کشور با توجه به این موارد تنظیم و عملیاتی می شود.