برچسب:   "گفتمان"

فتمان به سادگی این نیست که دو نفر در کنار یکدیگر گفت و گو کنند بلکه این یک دیالوگ یا به قول فیلسوفان دیالکتیک است. مکالمه یک نفره نیز به نوعی مونولوگ است.

در این جلسه، موضوعات مختلفی موردبحث قرار گرفت. ابتدا درباره تیتر موضوع گفت‌وگو شد. برخی تیتر را جذاب و کمک‌کننده برای طبقه‌بندی ذهنی اطلاعات دانستند، درحالی‌که برخی دیگر آن را پیچیده و دافع مخاطب ارزیابی کردند.

دمکراسی و آزادی واژه‌ هایی مانوس و همدم جامعه هستند و دهها سال است این چرخه های توسعه در گردش اند آنچه در دمکراسی مطلوب نظر احزاب میباشد حرکت در حلقه های اول و دوم است بعبارتی ساز وکار بگونه‌ای تعریف شده که همیشه در ابتدای نیمه اول حلقه ثانی امکان بازگشت به حلقه اول وجود داشته باشد حرکت توده‌ ها بسمت حلقه های سوم و چهارم خط قرمز دمکراسی است در دایره ابتدایی و حلقه دوم معمولا از طریق صندوق آرا تکلیف نارضایتی جامعه با انتخابات مشخص می‌شود و حاصل گفتمان احزاب در صندوق آرا تجلی می‌یابد شعارها و اعتراضات در حد مناظرات باقی میماند در این مرحله تدابیر بگونه‌ای است که آحاد جامعه اطمینان دارند صندوق آرا تعیین کننده همه رقابت‌ها ست و بندرت اتفاق می‌افتد که احزاب نتایج انتخابات را ملاک عمل ندانند حتی اگر اعتراضی باشد نهادی مستقل‌ تکلیف را مشخص می‌کند.

با پایان یافتن انتخابات و مستقر شدن دولت چهاردهم، حزب اراده ملت ایران دو برنامه پیشنهادی خود در حوزه ارتباط دولت با تشکلها و نهادهای مدنی و گفتمان جدید دولت مدرن را تقدیم دولت نمود.

دموکراسی امری مدرن و خواستنی است لکن از نظر مفهومی همانند بسیاری از مقولات نمی‌توان گفت توافقی حداقلی یا حداکثری در مورد آن وجود دارد. در اینجا آنچه درباره این مقوله می توان گفت رأی و اراده مردم دال مرکز گفتمانی متشکل از مولفه‌های مبتنی بر دموکراسی است و تمرین دموکراسی زمانی معنای محصل پیدا می‌کند

اکنون و اینجا، با توجه‌ به تحولات رخ ‌داده، ایجاب می‌کند جنبش‌های اجتماعی نسبت به گذشته سمت‌وسوی متفاوت‌تری را در پیش بگیرند. به نظر می‌رسد شکل و شمایل جامعه نیز به نحو بارزتری همسو با این تحولات دچار تغییرات بنیادین گردیده است.

غرفه انتشارات ما در این ده روز، علاوه بر چند جلد کتاب با موضوعات ویژه و متفرق، چند مجموعه ارائه می‌کرد. یکی از مجموعه‌ها خوانشی از سوسیال‌دموکراسی بود. سری دیگری از کتاب‌ها به موضوع نهادهای مدنی و کنش سیاسی و محلی پرداخته بود و در مسلسل دیگر به مستندسازی، تبیین و توصیف هرچه دقیق‌تر حزب، تاریخچه، مواضع و دیدگاه‌های تشکیلات پرداخته بودیم؛ لذا روزنه تبادل اندیشه و بحث برای مخاطب علاقه‌مند و ریزبین در حوزه‌های مربوطه تا حدودی گشوده بود.

عماد افروغ در 26 دی ماه سال 1336 در شیراز در خانواده ای پرجمعیت به دنیا آمد. مادرش شاعر و معلم بود و پدرش حسابدار بود و شعر هم می سرود و هر دوی آن ها مطالعات ادبی و مذهبی داشتند.

حاکمیت خوب به هر معنایی که مدنظر باشد کلمه حقی است که قابلیت دارد تا از آن اراده باطل صورت پذیرد. در بیش از یکصدسال اخیر و متاثر از تحولات دنیای جدید از طریق روشنفکران و تحصیلکرده‌ها، مقولات بسیاری وارد ادبیات ایرانیان گردیده و هر کدام به نحوی تأثیراتی در شکل‌گیری گفتمان مسلط زمانه خود داشته است.

راستی کدام گفتمان فلسفی و اخلاقی و مردمشناسانه‌ای، نسبت شرافت را با حدود گریستن و خندیدن ترسیم می‌کند؟ آن مرز مجسم وظیفه در هنگامه‌ی التهابی عمومی، برای تعیین سوگ و سرور کجاست؟ و عزیمت به حالی خوش و در عین‌حال شرافتمندانه، با عبور از رنج‌هایی که ما را اسیر و بی‌عمل و ناامید می‌کنند، آیا در تعارض است؟

اراده ملت، فائزه صدر: شورا مظهر مردم‌سالاری و حاکمیت مردم است. بی‌شک هدف از تشکیل شورا ا شرکت دادن شهروندانِ سطوح مختلف جامعه، در اداره امور بود تا با حاکم کردن مدیریتی بومی و دلسوزانه زمینه‌های رشد و توسعه مناطق مختلف کشور را تسهیل کنند. علاوه‌ بر این شورا با فراهم آوردن بستر بحث و گفتگو در رابطه با مسائل و مشکلات محلی، گفتمان شهر را می‌سازد و به تریبونی برای مردم تبدیل می‌شود؛ اما امروز بعد از شش دوره سابقه فعالیت شوراها، محقق شدن این اهداف محل تردید است. اراده ملت در گفت‌وگویی با دکتر فرج محمد قلی زاده، عضو شورای پنجم شهر تبریز این موضوع را بررسی کرده که در ادامه می‌خوانید:

اراده ملت، فائزه صدر: وقتی صحبت از حزب به میان می‌آید، ذهن‌ها بی‌اختیار نیمه دوم دهه هفتاد و شروع به کار دولت اصلاحات و در ادامه پا گرفتن جریان اصلاح‌طلبی را به یاد می‌آورند. با قرار گرفتن سید محمد خاتمی خاتمی در راس قوه مجریه و اجرای رویکرد وی در توسعه سیاسی و فرهنگی، گفتمان اصلاحات در کشور میدان‌داری کرد. جبهه دوم خرداد شکل‌گرفته بود و نگرش جدیدی از تحزب بر فضای سیاسی کشور حاکم شد. امروز باگذشت 25 سال از آن دوران و با توجه در فرازوفرود جریان اصلاحات همواره این پرسش اساسی مطرح است که آیا این گروه در عرصه‌های عملکردی خویش، کارآمدی لازم را داشت؟ و توانست‌ همبستگی ملی و سایر جنبه‌های پدیده تحزب را در کشور محقق سازد یا نه؟ اگر اصلاح‌طلبان در اجرای امر تحزب موفق نبودند، علل و عوامل اساسی ناکارآمدی این جریان سیاسی چه بوده است؟ اراده ملت در این رابطه گفت‌وگویی با محمدصادق جوادی حصار، فعال اصلاح‌طلب انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

قطعاً در کنار آزادی بیان، انتخابات آزاد و اقتصاد پویا موضوع تغییرات اقلیمی باید در گفتمان احزاب سیاسی و رهبران سیاسی ایران قرار بگیرد و در آینده اگر انتخابات برابری در کشور برگزار شد، شاهد این باشیم افکار عمومی نسبت به تغییرات اقلیمی حساس باشد و سیاستمداران برای مقابله با این پدیده راهکار و برنامه داشته باشند.

طبیعی است که تصور کنیم موضوع آسیب‌شناسی اصلاحات ازآن‌رو که خواست و میل قلبی اکثریت جامعه بوده چقدر واجد اهمیت است. ازاین‌رو در موضوع آسیب‌شناسی مطالب بسیاری و از زوایای مختلفی در مطبوعات درج شده است که به‌جا و موقع خود قابل‌تأمل و توجه بوده و قطعاً به کار می‌آیند. تا آنجا که به خاطر داریم بعضی از این مطالب از منظر نظری هم به بحث پرداخته‌اند اما در رویکرد تئوریک به‌جز چند مطلب قابل‌تأمل که البته موضوع و محوریت بحثشان آسیب‌شناسی نبوده بلکه به ریشه‌ها و عوامل پیدایی دوم خرداد و جریان اصلاح‌طلبی منعطف بوده‌اند و از آن میان هم تنها مطلبی که در راستای گفتمان دوم خرداد بوده و مبتنی بر تحلیل گفتمانی، کتاب جادوی گفتار دکتر کاشی است. اغلب مطالب نوشته‌شده در فضای تنفسی و در درون گفتمان اصلاحات صورت گرفته، از منطق اصلاحات پی روی نموده و نمی‌توان برای برون‌رفت از این وضعیت به آن‌ها متوسل شد. بریدن از فضا و شکستن قالب‌های منطق اصلاح‌طلبی و نگرش فرا گفتمانی از ضرورت‌های بحث آسیب‌شناسی است چراکه آنچه در فضای اصلاح‌طلبی نوشته می‌شود درواقع تمجید و تعریف است گرچه ظاهری نقادانه و حتی پرخاشگرانه داشته باشد. علی‌ای‌حال بعد از گذشت حدود ده سال از پدیده دوم خرداد و شکل‌گیری گفتمان اصلاح‌طلبی نیازمند نگرش تئوریک و نیز معرفتی به گفتمان دوم خرداد هستیم. کاری که لازمه آن همان‌طور که قبلاً اشاره شد، برون آمدن از فضای اصلاح‌طلبی و نگرشی از بیرون به آن است. در شماره قبل واژه‌های اصلاحات و جنبش و مطالبات و مفهوم آن در بحث تبیین و ضمن پاسخ به این سؤال که چرا عده‌ای واژه اصلاحات را به کار می‌برند و عده‌ای نگرش جنبشی دارند؟ مطالبات از نگاه حکومت طبقه بندی و مورد تحلیل قرار گرفت.

سرویس سیاسی- به نقل از آرمان: بیش از دو دهه از تولد جریان اصلاحات می‌گذرد و اصلاح‌طلبان در این 20 سال توانسته‌اند با تمام فراز و نشیب‌ها کنش فعال و موفقی را در مقاطع مختلف انتخاباتی تجربه کنند. چه در 8 سال دولت اصلاحات که دولت، مجلس و شوراها به‌تناوب در اختیار اصلاح‌طلبان بود و چه پس‌ازآن که از میانه‌های دهه 80 تا اوایل دهه 90 کج‌دار و مریز در حاشیه سیاست ایران قدم برمی‌داشتند، اصلاح‌طلبان مطالبات مردم را از سر نینداختند، اما مسأله ‌ای که سال‌هاست اصلاح‌طلبان را آزار می‌دهد و موجب شده که بسیاری از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب نسبت به آن واکنش نشان دهند نقد درون گفتمانی است. نقد درون گفتمانی مسأله ‌ای بسیار حساس در این جریان است چراکه می‌تواند موجب پویایی و بالندگی هر چه بیشتر این جریان شود و آن را از دگماتیسم و خودمحوری چه به‌صورت حزبی و چه به‌صورت فردی رهایی بخشد. بر همین اساس اگر اصلاح‌طلبان پس از سال‌های 94 و 96 به نظارت و نقد عملکرد فراکسیون امید مجلس و شورای شهر می‌پرداختند امروز با انبوهی از پرسش‌ها مواجه نبودند. بسیاری شورای عالی سیاستگذاری را در این مسأله مقصر می‌دانند و برخی چند قدم جلوتر اساساً خود شورای عالی را معضلی در این مسأله می‌بینند. 8 ماه تا انتخابات مجلس باقی است و اگر اصلاح‌طلبان می‌خواهند بازهم موفقیتی بیافرینند باید این مسائل و مشکلات درون جریانی را هر چه سریع‌تر حل‌وفصل کنند. برای بررسی شرایط اصلاح‌طلبان در فرصت مانده تا انتخابات، نقد درون‌گفتمانی و تحزب‌گرایی در جریان اصلاحات، «آرمان» با احمد حکیمی‌پور دبیرکل حزب اراده ملت و عضو سابق شورای شهر تهران به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرارگرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند. در بخش‌های قبلی تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و استبداد و چگونگی شکل‌گیری آن در درون جامعه ازنقطه‌نظر گفتمان تشیع تاریخی و سنتی و گفتمان نژاد آریائی مورد بررسی قرار گرفت و گفتمان انقلاب اسلامی برخاسته از اندیشه ضد گفتمان تشیع علوی که در نقطه مقابل تشیع سنتی و تاریخی قرار می‌گیرد و به خواستگاه مبارزات ایران با هرگونه تفکر استبدادی مبتنی بر اشرافی گری تبیین گردید و اینک گفتمان و نظام آموزشی.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرارگرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند. در بخش‌های قبلی تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و استبداد و چگونگی شکل‌گیری آن در درون جامعه ازنقطه‌نظر گفتمان تشیع تاریخی و سنتی و گفتمان نژاد آریائی مورد بررسی قرار گرفت و اینک گفتمان انقلاب اسلامی برخاسته از اندیشه ضد گفتمان تشیع علوی که در نقطه مقابل تشیع سنتی و تاریخی قرار می‌گیرد و به خواستگاه مبارزات ایران با هرگونه تفکر استبدادی مبتنی بر اشرافی گری به تبیین خواهد پرداخت.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرارگرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند.در بخش‌های قبلی تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و استبداد و چگونگی شکل‌گیری آن در درون جامعه ازنقطه‌نظر گفتمان تشیع تاریخی و سنتی و گفتمان نژاد آریائی موردبررسی قرار گرفت و گفتمان انقلاب اسلامی برخاسته از اندیشه ضد گفتمان تشیع علوی که در نقطه مقابل تشیع سنتی و تاریخی قرار می‌گیرد و به خواستگاه مبارزات ایران با هرگونه تفکر استبدادی مبتنی بر اشرافی گری تبیین گردید.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرارگرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند. در بخش‌های قبلی تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و استبداد و چگونگی شکل‌گیری آن در درون جامعه ازنقطه‌نظر گفتمان تشیع تاریخی و سنتی و گفتمان نژاد آریائی مورد بررسی قرار گرفت و اینک گفتمان انقلاب اسلامی برخاسته از اندیشه ضد گفتمان تشیع علوی که در نقطه مقابل تشیع سنتی و تاریخی قرار می‌گیرد و به خواستگاه مبارزات ایران با هرگونه تفکر استبدادی مبتنی بر اشرافی گری به تبیین خواهد پرداخت.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرار گرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند. در بخش سوم تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و اکنون ادامه آن.