برچسب:   "اصلاح طلب"

در بحبوجه بررسی صلاحیت کابینه معرفی شده، فضای سنگین شده از ترکیب دور از انتظار مردم و بویژه اصلاح طلبان که مفر دفاع از این انتخابهارا سخت، و دشواری و پیچیدگی محسوسی را در پاسخ به پرسشهای گوناگون در تفکر رییس جمهور از چرایی این نفرات بویژه وزیر ارشد کابینه یعنی وزیر کشور را بر پهنه سیاسی و مدنی کشور حاکم ساخته بود.

برای قضاوت درباره کابینه ای که تشکیل نشده، زود است. اما فهرست وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان با انتقاد اصلاح طلبان و رای دهندگان روبرو است. البته این فهرست دیدگاه‌ های مثبت قابل ‌توجهی از طیف اصولگرا کسب کرده است. وزن کم اصلاح طلبی، اقوام و زنان در فهرست پیشنهادی و حضور افرادی از دولت قبل، با سابقه ای نه چندان روشن، از جمله انتقاداتی است که به کابینه پیشنهادی رییس جمهور وارد است. اراده ملت در گفت و گو با شمس الله افرازی زاده، رییس دفتر سیاسی حزب اراده ملت ایران به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می خوانید:

متن زیر سخنرانی دبیر کل وقت حزب، آقای دکتراحمد حکیمی پور برای افتتاح شعبه ی استانی حزب در آذربایجان غربی در سال 1378 است. با توجه به طبقه بندی دقیق و موجز این سخنرانی و بیان مناسب فلسفه ی وجودی حزب، از آن پس این سخنرانی جزء مستندات اصلی ،حزب برای آشناسازی اعضای ورودی جدید به حزب قرار گرفت. لذا با توجه به ضرورت بازخوانی تجربه گذشته و به قدرت رسیدن اصلاح طلبان در دولت دکتر پزشکیان، در این بخش متن تنقیح شده ی این سخنرانی آورده شده است.

در میزگردی که درباره محیط زیست و نهادهای مدنی مربوط به آن در بخش نهادهای مدنی و تشکل های مدنیِ ستاد دکتر پزشکیان برگزار شد، گرداننده این میزگرد، آقای علیرضا اسکندری نژاد از سه تن از فعالان محیط زیست، آقای محمد درویش، آقای عباس محمدی و آقای مهدی مجتهدی پرسش مشترکی را مطرح کرده. آن پرسش این است که مطالبۀ کنشگران و جامعۀ محیط زیست از دولت آینده چیست؟ دولت اصلاح طلب‌ها(دکتر پزشکیان) چه بایدها و نبایدهایی انجام بدهند؟

چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، روز جمعه 8 تیر برگزار می شود. در این دوره انتخابات زودتر از موعد به عرصه رویارویی تنها نامزد جناح اصلاح طلب و پنج کاندیدای اصولگرا تبدیل شده است.

در گذشت ناگهانی رییس جمهور منجر به برگزاری انتخابات زود هنگام شد. اصلاح طلبان نیز همچون دیگر جریان های سیاسی در مواجهه با انتخابات از آمادگی و انسجام لازم برخوردار نبودند

عدم تکرار دوم خرداد یکی از تبعات کاهش سرمایه اجتماعی است

هفته اول بهمن ماه دومین جلسه از با حضور برخی از دبیران کل احزاب اصلاح طلب و چهره های سیاسی و فعالان حزبی با موانع توسعه اجتماعی و بازتاب احکام قضائی و اجرای احکام شلاق در جامعه با سخنرانی دکتر تقی آزاد ارمکی جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران و دکتر محسن رهامی حقوقدان و استاد دانشگاه تهران در سالن انتشارات بعثت برگزار شد.

بیشتر رد صلاحیت شدگان در ثبت نام نامزدهای انتخابات مجلس و خبرگان رهبری، از اردوگاه اصلاح طلبان و یا از طیف سیاسی میانه رو هستند، اما نام برخی از اصولگرایان مطرح نیز در این روند زمزمه شده است

رد صلاحیت نامزد های نمایندگی مجلس که در هر دوره از انتخابات، نامزد های اصلاح طلب را نشانه می گرفت، این بار به طیف اصولگرا رسیده و در این دوره بسیاری از منتسبان به این نگاه سیاسی، موفق به اخذ تایید هیات اجرایی وزارت کشور نشدند.

اراده ملت، فائزه صدر: مهدی باقری نماینده زنجان در مجلس شورای اسلامی اخیرا اعلام کرد: "نیروی انتظامی فعلا اولویت امنیت کشور را دارد و چون کمبود نیرو داریم، گشت ارشاد فعالیت نمی ‌کند، اما با مصادیق شکستن حریم عفاف جامعه به شدت مقابله می‌کنیم و در خصوص حجاب و عفاف اصلاً کوتاه نخواهیم آمد." اظهارات این نماینده مجلس در حالی منتشر شده که کشور نزدیک به دو ماه هزینه طرح ناموفق گشت ارشاد را پرداخته و همچنان اعتراضات در این خصوص در سطح کشور ادامه دارد. اراده ملت در گفت و گو با محمد صادق جوادی حصار، فعال مدنی اصلاح طلب به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می خوانید:

اواخر دهه دوم انقلاب، با بر آمدن نسل جدید، عبور از دوران تثبیت نظام و از سر گذراندن تجربه سازندگی و جنگ تحمیلی، رفته رفته مطالبات مدنی منبعث از آزادی خواهی و مدنیّتِ پسِ پشتِ تحول خواهی انقلابیون، شکل و سامانی یافت و بنیان های نظری ای برآن اساس شکل گرفت که خواسته هایی متجدّد بر مبنای مقتضیات روز جامعه در خود داشت.

قائم مقام دبیرکل حزب اراده ملت گفت: باید به دوستانی که چراغ خاموش در انتخابات حضور پیدا می‌کنند گفت ممکن است خود به زیر ماشین بدون چراغ رفته و نکته دیگر اینکه این روش دیگر اصلاح طلبانه نیست.

در بهمن ماه سایت هداپرس خبری را انتشار داد که نشان از تغییرات تازه در سطوح مختلف مدیریتی این حزب اصلاح طلب داشت. در این خبر به احکام 6 نفر از اعضای این تشکل اشاره شده است. در این میان نام های آشنایی به چشم می‌خورد که از اعضای سابق حزب اراده ملت ایران بودند و بعد از کنگره دهم حاما در مردادماه سال 1400 از قرار گرفتن در ارکان حزب بازماندند.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرارگرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند. در بخش‌های قبلی تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و استبداد و چگونگی شکل‌گیری آن در درون جامعه ازنقطه‌نظر گفتمان تشیع تاریخی و سنتی و گفتمان نژاد آریائی مورد بررسی قرار گرفت و گفتمان انقلاب اسلامی برخاسته از اندیشه ضد گفتمان تشیع علوی که در نقطه مقابل تشیع سنتی و تاریخی قرار می‌گیرد و به خواستگاه مبارزات ایران با هرگونه تفکر استبدادی مبتنی بر اشرافی گری تبیین گردید و اینک گفتمان و نظام آموزشی.

در سال‌های اولیه دهه 80 و به دنبال شکست‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان– به‌ویژه در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 – اصلاح‌طلبانِ بسیاری به دنبال راه چاره برآمدند. ناکارآمدی شورای هماهنگی احزاب اصلاح‌طلب، عملکردهای اشتباه دولتِ وقت، زیاده‌خواهی‌های احزاب و چند عامل دیگر منشأ این شکست‌ها شناخته شدند. لذا اصلاح‌طلبان ناگزیر در انتخابات 1392 متوسل به استراتژی جدیدی شدند (درخواست خاتمی از عارف برای کناره‌گیری). این استراتژی که البته با اغماض، می‌توان آن را یک استراتژی قلمداد کرد، گرچه کامل نبود اما توانست موفقیتی نسبی را برای جبهه اصلاح‌طلبی رقم بزند و اصلاح‌طلبان را پس از یک دهه، به پیروزی در یک انتخابات ملی برساند. در ادامه و تکمیل این مسیر در انتخابات سال‌های بعد – مجلس 94 و شوراهای 96 – مجدداً اصلاح‌طلبان توانستند علیرغم رد صلاحیت گسترده نامزدهای اصلاح‌طلب، با ایجاد ساختاری به نام شورای عالی سیاستگذاری پیروزی انتخاباتی را در آغوش کشند و لیستی توافقی را با نام امید، راهی ارکان قدرت نمایند. گرچه این فرایند ایرادات بسیاری داشت ولی در حد خود توانست مشکل انتخاباتی اصلاح‌طلبان را رفع کند و خصوصاً نسبت به سال 1392 که تمام مسئولیت بر دوش خاتمی گذاشته شده بود، گامی هرچند کوچک اما روبه‌جلو محسوب می‌شد. پس از انتخابات 1396 و اعتراضات زیادی که به این ساختار شد و به‌ویژه با توجه به نتایج نه‌چندان مطلوبی که از لیست امید چه در مجلس و چه در شوراها شاهد بودیم، مجدداً اصلاح‌طلبان بر آن شدند تا برای ساماندهی به فعالیت‌های تشکیلاتی و انتخاباتی خویش طرحی جدید را درافکنند. در این یادداشت تلاش می‌کنیم که اندکی موشکافانه به واکاوی موضوع اصلاح‌طلبان و کنش‌های انتخاباتی ایشان، بپردازیم.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرارگرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند.در بخش‌های قبلی تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و استبداد و چگونگی شکل‌گیری آن در درون جامعه ازنقطه‌نظر گفتمان تشیع تاریخی و سنتی و گفتمان نژاد آریائی موردبررسی قرار گرفت و گفتمان انقلاب اسلامی برخاسته از اندیشه ضد گفتمان تشیع علوی که در نقطه مقابل تشیع سنتی و تاریخی قرار می‌گیرد و به خواستگاه مبارزات ایران با هرگونه تفکر استبدادی مبتنی بر اشرافی گری تبیین گردید.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرارگرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند. در بخش‌های قبلی تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و استبداد و چگونگی شکل‌گیری آن در درون جامعه ازنقطه‌نظر گفتمان تشیع تاریخی و سنتی و گفتمان نژاد آریائی مورد بررسی قرار گرفت و اینک گفتمان انقلاب اسلامی برخاسته از اندیشه ضد گفتمان تشیع علوی که در نقطه مقابل تشیع سنتی و تاریخی قرار می‌گیرد و به خواستگاه مبارزات ایران با هرگونه تفکر استبدادی مبتنی بر اشرافی گری به تبیین خواهد پرداخت.

جزوه «آسیب‌شناسی معرفتی جامعه ایرانی (با نگاهی به گفتمان اصلاح‌طلبی)» در سال 86 تهیه و در سال 87 تکمیل گردیده و در سال 88 نیز موردبازنگری قرار گرفته است. ابتدا در نظر داشتیم لحن جزوه را نیز به‌روز کنیم ولی از سوی دیگر لحن اولیه جزوه، حاوی نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی بود که حوادث بعد از انتخابات نیز مهر تأییدی بر آن‌ها محسوب می‌شد، ازاین‌رو در ترسیم فضای هندسی ادعاهای تحلیل و تفهیم آن‌ها تأثیر دارد، لذا ما را بر آن داشت تا همان لحن اولیه را در انتشار مجدد این تحلیل حفظ کنیم. این جزوه درواقع تلاشی است برای طرح یک گفتمان و یا ایجاد رخنه‌ای در سامان دانائی جامعه و جا انداختن بحث ضرورت تحول معرفتی، بدیهی است این بحث با این جزوه بسته نمی‌شود و درواقع آغازی است که با مشارکت همه تداوم پیدا می‌کند. نگارندگان پیشاپیش از هرگونه انتقاد و پیشنهاد برای تکمیل این بحث استقبال می‌کنند. در بخش سوم تحت عنوان گفتمان مسلط جامعه ایرانی (گفتمان نابرابر) از تسلط تام و کامل ثنویت در گفتمان ایرانی سخن به میان آمد و اکنون ادامه آن.

مقوله اصلاح طلبی نیاز به یک تنقیح و تدقیق اساسی در سپهر فکری - سیاسی ایران دارد. سوال اساسی این است که آیا داعیه داران اصلاح طلبی صلاحیت لازم برای انجام این امر مهم دارند یانه؟ و سوال اساسی تر اینکه آیا در جریان اصلاحات، اصلاح طلبان واقعی ازآن میزان تأثیرگذاری که بتوانند این امر مهم را به سرانجام برسانند برخوردارند؟ و خیلی از سؤالات اساسی تر دیگر که به تدریج در این صفحه مطرح و در معرض نقد صاحب نظران قرار خواهد گرفت.