عباس امامی 

مراقب دیکتاتورهای زندانی باشید. اینها خطرناک ترین دیکتاتورهای بالقوه تاریخ اند در زندان انسان هایی حق بجانب و مدعی دمکراسی هستند با دیگران همسفره می‌شوند جلسات نقد و بررسی دارند عقاید خود را بحق و سیاست های حاکمیت را فاقد مشروعیت و مقبولیت می‌دانند و خود را ناجی مردم معرفی می‌کنند.
انسان‌هایی که بخاطر رهایی مردم از ظلم و ستم حکومت آسایش و جان خویش را بخطر می‌اندازند تا مردم بتوانند در رفاه، خوشبختی و آزاد زندگی کنند حیاتشان آکنده از سختی و مرارت است آنها خود را فدا می‌کنند تا دیگران آزاد باشند حتی بقیمت جان سپردن، آنقدر در راه رسیدن به اهداف مقدس خود مصمم هستند که از انفجار جسم خویش نیز ابایی ندارند.آنها ترور مخالفان را یکی از راههای حصول به نتیجه می‌دانند حتی بمب گذاری در اماکن عمومی ،در تفکرات آنها برای رسیدن به آزادی هدف وسیله را توجیه می‌کند. 
زندان برای دیکتاتورهای آزادیخواه تمرینی است برای فردای رهایی ،لذا در بایکوت و حذف مخالفان هم بند نیز کوتاهی نمیکنند چون آزادی مقدس‌ ترین آرمان دیکتاتورهای زندانی است و استفاده از همه ابزارهای سرکوب را توجیه می‌کند. 
زندان هاله ای از تقدس به آنها می‌دهد.بخصوص اگر شکنجه شده باشند و آثار شکنجه امتیاز مهمی  هنگام رهایی از زندان است و فردای آزادی طلبکارترین فرد است دیکتاتورها در زندان همه اقدامات اصلاحی نظام حاکم را حتی اگر بنفع توده ها باشد فرصت طلبی حاکمیت می‌نامند.
زندان برای دیکتاتورها پیش نیاز حقانیت است آنها بخود حق می‌دهند بخاطر سختی های دوران اسارت برای همه تصمیم بگیرند آنها بعد از رهایی گوش شنوایی برای شنیدن ندارند و بخود حق می‌دهند برای دیگران نقشه راه ترسیم کنند.آنها آزادیخواهانی هستند که بعد از سقوط نظام حاکم  و آزادی از زندان دیگران را به بند می‌کشند و از همه آموزه‌های خود در دوران اسارت برای به انقیاد درآوردن مخالفان بهره می‌گیرند آنها شکنجه را تأدیب و زندان را محل بازآموزی می‌نامند.
دیکتاتورهای زندانی فردای آزادی ارمغانی جز خشونت و سرکوب برای مردم بسوغات نخواهند آورد. نباید فریب آنها را خورد بواسطه خشم فروخورده دوران اسارت چنان طومار آزادیخواهی مردم را درهم می‌پیچند که مردم آرزوی بازگشت آنها را به زندان دارند و زبان به ستایش حکومت قبل میگشایند.