پیام فیض
برگزاری نشست حضوری سالیانه، در رویه احزاب کلاسیک، یکی از ارکان بنیادی نظامات حزبی است. این نشست‌ها نه‌تنها فرصتی برای تازه‌کردن دیدارها فراهم می‌کنند، بلکه زمینه‌ساز مشارکت در تصمیمات حزبی نیز هستند.
از ابتدای شیوع کرونا در اوایل سال 1399، به‌دلیل شرایط خاص ناشی از همه‌گیری، نشست‌های حضوری به جلسات مجازی و از راه دور تبدیل شد. این رویه، حتی پس از فروکش‌کردن کرونا، به‌صورت یک عادت نهادینه درآمد و منجر به تأخیر در برگزاری نشست‌های حضوری سالیانه و عمومی شد. این فاصله زمانی، خود به دلیلی مهم برای ضرورت برگزاری نشست حضوری تمامی اعضای حزب تبدیل شده است.
جامعه ایران در چند سال اخیر بحران‌ها، تحرکات و جنبش‌های متعددی را تجربه کرده که ایجاب می‌کرد ارتباطات ما تقویت شود و تبادل نظرهای حضوری میان اعضا برقرار گردد. با توجه به وضعیت وخیم کشور در حوزه‌های گوناگون و رخدادهای غریب و دور از انتظاری که در سال 1404 شاهد آن بودیم، ناگزیر دست به اقدامات و تصمیماتی زدیم که حفظ انسجام و یکپارچگی سازمان حزبی را می‌طلبید. با این‌حال، فرصت برای تبادل نظرهای حضوری به‌طور کامل فراهم نبود و نشست‌های حزبی به زمانی پس از عبور از شرایط واگذار شد.
در سال جاری، حضور نیروهای جدید و جوان در حزب، افتخاری بزرگ برای ما بود. دیدار حضوری این عزیزان نیز ضرورتی بود که تاکنون فراهم نشده بود.
علاوه بر این، روی کار آمدن دولت پزشکیان، نقش مؤثر حزب در کارزار انتخاباتی ایشان، و همچنین رخدادهای داخلی، منطقه‌ای و جهانی که در شش ماه اخیر شاهد آن بودیم، از جمله بحران‌هایی هستند که ضرورت تشکیل این مجمع را روزآمد و انکارناپذیر کرده‌اند.