علی خلیلی پور دارستانی

به نام پایندگی ایران
دوستان عزیز، نکته‌ای را لازم می‌دانم با شما در میان بگذارم. ظاهراً برخی از دوستان گله‌مند هستند که حزب اراده ملت ایران در دورانی که ریاست دوره‌ای جبهه اصلاحات را برعهده داشت، از اصلاح‌طلبی فاصله گرفته است.
ما در برهه‌ای به این نتیجه رسیدیم که آنچه به‌عنوان اصلاح‌طلبان معرفی می‌شد، واقعاً اصلاح‌طلبی نبود. آیا اصلاح‌طلبی یعنی عده‌ای بگویند: «پدر من این سفره انقلاب را پهن کرده و من سهم خود را می‌خواهم» ما از این نگاه فاصله گرفتیم. از سفره‌ای که همه را آلوده می‌کند، دوری کردیم. از جبهه‌ای که تنها نام اصلاح‌طلبی را یدک می‌کشید، جدا شدیم. اما آیا این بدان معناست که ما دیگر اصلاح‌طلب نیستیم؟ خیر، کسی در جامعه اصلاح‌طلب‌تر از ما نیست.
من، خلیلی‌پور، افتخار می‌کنم که لحظه‌لحظه عمرم را وقف اصلاح‌طلبی کرده‌ام. کارنامه زندگی‌ام گواه این ادعاست. اما از جریانی که تنها به نام اصلاح‌طلبی معروف است و در عمل چیزی جز فساد نبوده، فاصله گرفته‌ایم.
برخی معتقدند اگر امروز آقای حکیمی‌پور را در ساختار حاکمیت راه نمی‌دهند، نشان‌دهنده ضعف ماست. اما واقعیت این است که این ضعف از ما نیست، بلکه ذات حکومت است که چنین رفتاری دارد. چرا باید فکر کنیم عدم دعوت از ایشان یا دیگر اعضای حزب نشانه‌ای از کمبود در ماست؟
ما در حزب اراده ملت ایران افراد توانمندی داریم که قابلیت اداره امور را دارند. مگر نه اینکه آقای دکتر فرهانچی به‌عنوان دبیرکل با آقای پزشکیان رودررو صحبت کرده‌اند؟ آقای پزشکیان کم‌استعداد یا کم‌حافظه نیست که چنین گفتگوهایی را فراموش کند. پس خواهشمندم از دوستان که به گذشته بازنگردند.
کسی که دکتری گرفته است، دوباره به کلاس ششم باز نمی‌گردد. ما از این مرحله گذر کرده‌ایم و افتخار همه ما در این است که سالم هستیم و هیچ انگ و اتهامی به ما نمی‌چسبد. اگر روزی در فلان جلسه استانداری دعوت نشویم، نباید احساس غم و پشیمانی کنیم.
دوستان عزیز، ما یک حزب هستیم و حزب باید تلاش کند. در تاریخ جهان، احزاب بزرگ اغلب در دوره‌های بحرانی رشد کرده‌اند. حزب توده در سال‌های 1320 تا 1332 و دیگر احزاب مانند فدائیان خلق و مجاهدین خلق در دوران بحرانی پس از انقلاب 57 مطرح شدند. اما امروز ما در شرایط آرام جامعه فعالیت می‌کنیم. این شرایط آرام، آزمون هنر و اراده ماست.
ممکن است 20 یا 30 سال دیگر من خلیلی‌پور در میان شما نباشم، اما یقین دارم اگر به اصولی که به آن باور داریم پایبند باشیم، سقوط نخواهیم کرد.
سربلندی و موفقیت همه شما را آرزومندم.