اراده ملت، فائزه صدر: فعالیت گسترده نهاد های اجتماعی، ویژگی یک جامعه مدنی و مدرن است. این نهاد ها وظیفه مهم برقراری گفت و گو میان گروه های اجتماعی و دولت را بر عهده دارند. هر جا و هر زمان که در اراده دولت ها، میلی به شکل گیری نهاد های اجتماعی وجود نداشت، مسیر گفت و گو با جامعه مختل شده و پس از مدتی خلاء ها به شکل یک معضل، آسیب و چالش نمایان شده است. امروزه نسلی به عرصه رسیده که حاکمیت زبانشان را نمی فهمد. دولت از کسب و کار های جدید عقب مانده درحالیکه وظیفه تنظیم مقررات را بر عهده دارد. طی دهه ها مطالباتی در متن جامعه شکل گرفته و تلنبار شده که امروز هم مواردی از آن ها به گوش تصمیم گیران ناآشنا است. بین حاکمیت و جامعه فاصله خطرناکی شکل گرفته، به عقیده برخی از کارشناسان علوم اجتماعی این ارتباط جز به وسیله گروه های واسط برقرار نخواهد شد زیرا بخش هایی از جامعه دیگر تمایلی به گفت و گو با حاکمیت ندارند. هفته نامه اراده ملت در گفت و گو با احمد حکیمی پور، عضو شورای مرکزی حزب به بررسی این موضوع و عملکرد دولت چهاردهم در خصوص نهاد های اجتماعی پرداخته که در ادامه می خوانید:با توجه به رویکرد رییس جمهور نسبت به مطالبات اجتماعی که در صحبت های وی قبل و بعد از انتخابات منعکس بود و همچنین با یادآوری التهاباتی که همچنان زیر پوست جامعه جریان دارد، آیا می توان ارزیابی از عملکرد دولت در حوزه نهادهای اجتماعی، مدنی، سیاسی و صنفی داشت یا نه؟به عقیده من برای ارزیابی عملکرد دولت در همه زمینه ها، کمی زود است و باید حداقل فرصتی 100 روزه به دولت نوپای مسعود پزشکیان داد و بعد به قضاوت نشست. انصاف نیست پس از دو ماه پر تنش، از دولت حساب کشی کنیم.از وقتی دولت کار خود را به طور رسمی شروع کرد، درگیر تنش های سیاست خارجی شد که اثر خود را بر سیاست داخلی به جا می گذارند و مثل سدی پیش پای تحقق وعده های دولت عمل می کنند. امیدواریم تنش منطقه هر چه زودتر رفع شود تا دولت در فضای با ثبات تری برنامه های خود را اجرا کند.دولت بودجه سال 1404 را به تازگی به مجلس ارائه کرده، بودجه براساس برنامه ها و وعده های دولت تنظیم شده و با بررسی هر چه بیشتر بند های بودجه می توان به تحلیل های درستی رسید. امیدوارم حوزه اجتماعی به کفایت در این بودجه بندی دیده شده باشد.مسعود پزشکیان با عملکرد مجلس آشنایی دارد به عقیده من بودجه بندی دولت چهاردهم باید تفاوت محسوسی با بودجه دولت های پیشین داشته باشد به ویژه که تنش یک ساله منطقه مدتی است که اثرات خود را بر ایران نشان می دهد. اگر تمام تلاش دولت به کاستن تبعات این تنش معطوف شود، در مسیر دیگر اهداف و برنامه هایش دچار کندی خواهد شد.با اینکه اعلام نمی شود، ولی کشور عملا در شرایط جنگی است. در این مدت محدود تیم سیاست خارجی دولت شبانه روز کار کرده و در مذاکره با کشور های منطقه رکورد زده است. باید واقع بین باشیم و به رییس جمهور فرصت بدهیم.در ایام انتخابات وعده ها از زبان اصلاح طلبان شنیده شده، ولی امروز بیشتر کسانی که مسئولیت گرفته اند اصولگرا هستند! آیا ترکیب دولت مانع از اجرای اهداف، عمل به وعده ها یا تحقق مطالبات رای دهندگان نخواهد بود؟نام دولت، "دولت وفاق" است. آقای پزشکیان روی این عنوان تاکید بالایی داشت و بعد از انتخاب هم بارها شاهد توضیح و تبیین واژه "وفاق" بودیم. مساله این است که دولت چهاردهم می خواهد هم افزایی داخل مجموعه های نظام را بالا ببرد تا بتواند کار کند.اکثر ارکان نظام در دست اصولگرایان است و این گروه در رده های تصمیم گیر حضور و نفوذ بالایی دارند، درک دولت صحیح است، بدون هماهنگی نمی توان کار کرد. تنش و کشمکش داخلی توان دولت را کاهش می دهد.ترکیب دولت با این نگاه چیده شد، از این رو یکدست نیست. ما روی شخصیت خود آقای پزشکیان و اهتمامی که بر بهبود شرایط دارند حساب کرده ایم و امیدواریم مجموع عملکرد قوه مجریه در پایان عمر دولت چهاردهم، کارنامه خوب و قابل قبولی نشان بدهد.مسعود پزشکیان در مقابل رقبا، مخالفان و منتقدانش با پرچم سفید ظاهر شد. این روحیه پزشکیان که با وجود داشتن اختیار قانونی به دنبال یکدست سازی نبود، سیگنال خوبی برای یک شروع بی دغدغه است. بستر مناسبی ایجاد شده و اگر از این وفاق ملی استقبال شود، نتیجه به نفع کشور خواهد بود.متاسفانه همواره درخواست ها و توقعات جریان های دست راستی از روسای جمهور متعدد بوده و در آغاز راه شرایط سختی به دولت ها تحمیل می شود تا جاییکه دولت مجبور است بین پذیرش خواسته گروه ها و جریان ها و یا قرار گرفتن در شرایط کارشکنی و سنگ اندازی آن ها، به اجبار تمکین بر خواسته ها را انتخاب کند. ولی مسعود پزشکیان اجازه نداد این فضای سهم خواهی شکل بگیرد و از ابتدا چهارچوبی برای مشارکت ایجاد کرد.متاسفانه فضای ارتباطی بین جامعه، تشکل ها و دولت مفید و مستمر نبوده، مشهور است که حاکمیت فقط در ایام انتخابات به سراغ نهادهای اجتماعی می رود. آیا تا اینجا سیگنالی مبنی بر تغییر و اصلاح این وضعیت در دولت چهاردهم دریافت کرده اید یا نه؟آقای پزشکیان وعده ای نداده بود ولی گوش شنوا دارد. در مورد تشکل ها باید بازخورد های معینی ببینیم تا بتوانیم عملکرد دولت در این حوزه را بسنجیم.دولت تلاش اش را می کند، ما هم مثل باقی مردم جامعه این تلاش ها را رصد و موانع و مشکلات را درک می کنیم. دولت باید ارتباطی با بدنه اجتماع برقرار کند. این ارتباط تنها با گزارش های دولت و رسانه های دولتی ایجاد نمی شود. مطمئنترین و محکمترین مسیر ارتباطی جامعه با دولت نهادهای مدنی و احزاب هستند.در مورد این رابطه هم معیار من شخصیت آقای پزشکیان است. به عقیده من، قدرت برای مسعود پزشکیان جذابیتی ندارد. او کسی نیست که به هر قیمتی به قدرت و منصب بچسبد، ایشان روحیه کار گروهی دارد. تقسیم وظایف شروع کار تشکل ها است. پزشکیان در شرایط ویژه تیرماه 1403 برای ریاست جمهوری پا پیش گذاشت، چون می خواست برای کشور و مردم کاری بکند. مطمئن هستم تا زمانی که احساس کند می تواند کاری بکند در صحنه خواهد بود و اگر خود را ناتوان از حل مشکلات ببیند صادقانه با مردم در میان می گذارد.یکی از برکات انتخابات اخیر افزایش روحیه مطالبه گری در جامعه از طریق نهاد های سیاسی و مدنی، تشکل های صنفی و ان جی او هاست.امیدی ایجاد شد، همین امید مردم را به پای صندوق رای کشید. امروز گویی جامعه در هوای تازه ای نفس می کشد و نسبت به مطالبات خود حساس شده است.آقای پزشکیان خود را در شرایط پرسش قرار می دهد و از مطالبات مردم گریزان نیست و پاسخگو است. وقتی مطالبه ای باشد، دولت تلاش خواهد کرد تا پاسخی فراهم کند. به این ترتیب است که تکاپو و تلاشی در سیستم ایجاد می شود.بعد از اعتراضات نیمه دوم 1401 ضروری به نظر می رسد که دولت با نهادهای مدنی به عنوان نهاد های میانجی کار کند. احزاب و گروه های سیاسی، نهاد های صنفی و تشکل های مردمی وارد دوره ای شده اند که نقششان صرفا جملاتی که در اساسنامه ها نوشته شده نیست و عملا حلقه وصلی بین جامعه و دولت خواهند بود.قرار نیست دولت هر چهار سال یک بار به خاطر رای گرفتن و اخذ مشروعیت به نهاد های مدنی رجوع کند. ما باید اداره تشکل را یاد بگیریم و تمرین کنیم. هم دولت و هم جامعه بار ها متوجه شده اند که به نهاد های مدنی و نهاد های واسط نیاز دارند. بعد از سال ها کار در این فضا، خود من هم برای استقبال از دوره جدید اشتیاق دارم.