چاپ

تسهیلگر: جنگ نیابتی ایران و اسرائیل که با عنوان جنگ سرد ایران و اسرائیل نیز شناخته می‌شود، به درگیری غیرمستقیم جاری میان جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل از راه‌های مختلف گفته می‌شود. این درگیری‌ها شامل تهدیدهای مسئولان جمهوری اسلامی علیه اسرائیل است که هدف نهایی آن در انحلال اسرائیل خلاصه می‌شود. اسرائیل، نگران برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران است و تلاش می‌کند تا متحدان و نمایندگان نیابتی جمهوری اسلامی مانند حزب‌الله لبنان را تضعیف کند.
این درگیری به تدریج از موضع خصمانه جمهوری اسلامی در قبال اسرائیل پس از انقلاب 1357، به حمایت پنهانی جمهوری اسلامی از حزب‌الله در جریان درگیری‌های جنوب لبنان (2000–1985) و در سال 2005 به یک درگیری منطقه ای نیابتی تبدیل شد. در سال 2006، جمهوری اسلامی به‌طور فعال در حمایت از حزب‌الله در طول جنگ اسرائیل و لبنان مشارکت داشت و به موازات آن حمایت از حماس و جهاد اسلامی فلسطین را آغاز کرد.
علیرضا زیلوچی: مسئله ایران و فلسطین ربطی به الان ندارد و ما قبل از انقلاب و در زمان محمدرضا شاه بحث بین ما و فلسطین داغ شده بود و الان هم با همه تنش های بوجود آمده بین ما و اسرائیل شاید چند موشک ما زدیم چند تا هم آنها بزنند اما قطعا جنگی بوجود نخواهد آمد.
کوروش الماسی: در حال حاضر در ایران و اسرائیل تنش هایی بوجود آمده است. اخبار را که نگاه می‌کنیم همش راجع به جنگ و بمب‌گذاری و.... صحبت می‌شود اما کسی نمی‌گوید در این شرایط بوجود آمده نفت ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس چه می‌شود؟ کجا می‌رود؟ با چه قیمت؟ هیچ چیز به ما نمیگوییند و با این مسئله ها میخواهند حواس ما را او موضوعات مختلف پرت کنند و به اصطلاح همه اتفاقات پیش‌آمده یک بازی بیش نیست.
سارا بالابندی: من هیچ نظری ندارم اینها اصلا از نظر من کار درستی نیست که ما در فقر و بدبختی دست و پا بزنیم در سیستان کودکان ما آب و برق و خانه نداشته باشند اما همه هزینه‌ها برای کشور های عربی بشود، هروقت جنگی می‌شود فردای آن روز برای کشور های جنگ زده از طرف ایران با پول ما برایشان خانه درست می‌شود و دارو فرستاده می‌شود ولی در کشور خودمان معدنچیانی در زیر آوار می‌مانند و می‌میرند و حتی برایشان عزای عمومی هم اعلام نمی‌شود.
مهشین محمدی: سیاست ایران در رابطه با کشور های همسایه بشدت درست است وظیفه انسانی هرکس است که اگر انسانی در رنج است به آن کمک کند. ما الان در کشورمان امنیت داریم اما آنها این را ندارند امنیت روانی بشدت مهم‌تر از امنیت اقتصادی است. فرض را بر این بگیریم که از خیابانی رد می‌شویم اگر کسی به یک نفر کوچک تر از خودش زور بگوید وظیفه انسانیمان به ما دستور می‌دهد که به کمکش برویم، در حال حاضر همسایگانی که ما به آنها کمک می‌کنیم هم مثل همان کسی است بهش زور گفته می‌شود ما باید به آن کمک کنیم.
لیلا نیّری: من با حرف های اقای الماسی بشدت موافق هستم چه جنگی؟ اینها همه یک بازی روانی است که حواس ما را از موضوع اصلی پرت کنند و ما زمانی به‌خودمان می‌آییم که دیگر هیچ چیز برای از دست دادن نداشته باشم. الان ایران در همه زمینه ها دچار مشکل است؛ اقتصادی، فرهنگی، روانی، حتی آموزشی ایران آموزش و پرورش بشدت ضعیفی دارد ما شاید دستمان نرسد برای سیاست‌های کلان کاری کنیم اما میتوانیم مشکلات آموزش و پرورش را حل کنیم در حال حاضر ما 80هزار معلم کم داریم! این رقم واقعا وحشت آور است ما آنقدر رشته های انسانی را پیش پا افتاده فرض کرده‌ایم که الان همه مشکلاتمان از همین جا بر می‌خیزد.
بجای این که رشته‌های؛ علوم سیاسی، جامعه شناسی، تربیت معلم، روانشانسی و... راتقویت کنیم فقط روی رشته‌های علوم پزشکی مانور دادیم و همه مشکلات ما از همین کم توجهی به بچه‌های علوم انسانی است.
این اتفاق برای ما افتاد ولی باید جلوی این روند را بگیریم که این مشکل برای نسل‌های بعد ایران نیفتند.

زهرا زمانی: چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است، درست است که جنگ چیز خوبی نیست اما الان پیش امده است و سیاست هم زیاد اخلاقی نیست پس اول باید کشور خود و مردم خود را از خطرات ایمن کنیم بعد برای امنیت دیگر کشور ها تلاش کنیم.
اینکه ایران به کشور های دیگر کمک می‌کند در چند موضوع خوب است اول اینکه سعی می‌کند جنگ در کشورخودمان نیاید و دوم اینکه موقعیت خود را در منطقه تثبیت می‌کند.
ایران در سیسات های خارجی هیچ نقشی ندارد برای همین اول باید مردم خودش را کمک کند که وضعیت‌شان مطلوب شود که اگر این‌کار را کند شکاف بین دولت و ملت کم می‌شود و اوضاع بسمت بهبودی می‌رود.
باز هم تکرار می‌کنم تا وقتی در ایران مشکلاتی مثل فقر و اقتصاد ضعیف هست نباید منابع ایران به کشورهای دیگر برود همیشه باید اول به مردم خودمان فکر کنیم بعد بقیه!
در جواب خانم محمدی باید بگم درست است اگر یک نفر در حال اذیت شدن باشد وظیفه انسانی من است که به آن کمک کنم، اما اگر یکی از اعضا خانواده خودم به کمک نیاز داشته باشد اولویت من باید خانواده خودم باشد نه دیگری.