افشین فرهانچی
پازل کابینه تقریبا در حال تکمیل شدن است و فقط سه معاون رییسجمهور مانده تا کاملا مشخص شود که چه افراد و دیدگاههائی در این لایه مشارکت دارند و قرار است ریاست جمهور را در رسیدن به اهداف و رویاهایش یاری کنند.. تا اینجای کار دکتر مسعود پزشکیان 19 وزیر و 11 معاون وزیر را مشخص نمودهاند و ایشان را با مهارت و تردستی، به سلامت، از زیر نگاه مجلس و سایر نهادهای نظارتی عبور دادهاند. گرچه دکتر ظریف زودرنجانه از این چرخ و فلک کناره گرفت تا تماشاچی کارزار دیگران باشد.
طبعا همه افرادی که برای وزارت یا معاونت برگزیده شدهاند، در حد خود، افراد توانمند، باسابقه و علاقمندی هستند و از فیلترهای چندگانه و متعددی عبور کردهاند تا بر این مناصب تکیه زنند. و در این برهه از زمان و ابتدای راه دولت چهاردهم باید به ایشان اعتماد کرد و منتظر عملکرد ایشان ماند. بی گمان بیشتر از ما، این رییس جمهور است که نگران دستاورد و عملکرد کابینه خویش است و تلاش کرده حداکثر دقت و حساسیت را برای انتخاب تیمی یکدست و همراه بکار بندد. اما برای ما، بعضی از ایشان بعلت نوع دیدگاهها، نسبتی که با مسائل، مشکلات و وقایع برقرار کردهاند و یا شیوه رشد و ارتقایشان خاصتر هستند. و ما میتوانیم علاوه بر شاخصها و معیارهای کلی ایشان را از زوایای خاصی کارآمدتر و مطلوبتر از دیگران بدانیم.
مثلا سرکار خانم شینا انصاری به توجه به صبغه فعالیتهای زیستمحیطیشان، رشته تحصیلی، سوابق کاری و آنچه بر زندگی ایشان گذشته است؛ شخصیت مطلوبی برای ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست به نظر میرسند؛ خصوصا نوع رابطهای که از گذشته با سازمانهای مردم نهاد حوزه محیط زیست داشتند خاطره و تصویر خوبی را از ایشان ایجاد میکند.
یا دکتر احمد میدری با توجه به دیدگاههای اقتصادی و اجتماعیشان گزینه مطلوب و مورد پسندی برای وزارت رفاه، کار و تامین اجتماعی هستند. دیدگاه های سوسیال دموکرات ایشان، تعلق خاطرشان به بحث دولت رفاه و دامنه مطالعاتیشان، همه ایشان را فردی مطلوب و جذاب برای ما میسازد. نطق هنگام دفاع ایشان در مجلس، به نوعی صحهگذاری بر این امر بود.
و یا جناب دکتر عباس صالحی فرد شناخته شدهای در حوزه ادبیات، فلسفه، فرهنگ و رسانه هستند و مناعت طبع و ادب ایشان زبان زد خاص و عام است.
این لیست را بر اساس دیدگاه های مختلف، میتوان ادامه داد. اما نگینهای خاص کابینه، از گمان ما کنشورزان حزبی و تشکیلاتی، افرادی هستند که خارج از دیدگاههای سیاسی و تعلقشان به جناح راست یا چپ، کار حزبی و تشکیلاتی را به عنوان پایهای برای امور سیاستورزانه پذیرفتهاند و تن به الزامات بسیار پیچیده و گاها طاقتفرسای کار حزبی دادهاند.
از 30 فرد انتخاب شده برای وزارت و معاونت، دو نفرشان وابستگی مشخص حزبی دارند و سالها است که در کسوت یک فعال حزبی فعالیت مینمایند.
یکی سرکار خانم زهرا بهروزآذر معاون زنان و امور خانواده رییسجمهور که عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی هستند و دیگری آقای دکتر محمدرضا ظفرقندی دبیرکل انجمن اسلامی جامعه پزشکی که در مقام وزیری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار گرفتهاند. البته آقای دکتر شهرام دبیری معاون امورمجلس رییسجمهور نیز دبیرکل حزب استانی تازه تاسیس رفاه و سلامت میباشند که تداوم فعالیت حزبی ایشان را قلبا آرزومندیم.
دکتر زهرا بهروزآذر از سال 1397 عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی شدهاند، بر این اساس تجربه گرانسنگ و ارزشمندی در حوزه کار تشکیلاتی و حزبی دارند. علاوه بر این ایشان سابقه فعالیت در حوزه زنان را به عنوان سرپرست اداره کل امور زنان شهرداری تهران در زمان شهرداری دکتر حناچی داشته اند. دکترای ایشان در رشته توسعه کارآفرینی میباشد.
استاد محمدرضا ظفرقندی از سالها پیش عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران بودهاند و بیش از یک دهه است که دبیرکلی این مجموعه را بر عهده دارند. ایشان علاوه بر این به مدت سه سال از 1397 تا 1400 ریاست سازمان نظام پزشکی کشور را نیز بر عهده داشتهاند و بطور بسیار دقیق با فعالیتهای تشکیلاتی و صنفی آشنا میباشند.
این حضور محدود نیروهای حزبی در کابینه، گرچه با استانداردهای جهانی و آنچه در ذهن ما هست فاصله بسیاری دارد، اما میتواند شروع خوبی برای نشاندادن توانائی احزاب در مدیریتهای سیاسی باشد. خصوصا اگر این عزیزان در حیطه کار خویش موفقتر از سایرین عمل کنند، میتواند شاهدی بر این مدعا باشد که افراد حزبی توانمندتر از مشابهین خویش هستند.
شایسته و بایسته است که تمام کنشگران حزبی و تشکیلاتی خصوصا اعضا دو حزب محترم اتحاد ملت ایران و انجمن اسلامی جامعه پزشکی تمام تلاش و اهتمام خویش را برای موفقیت این دو بزرگوار بنمایند و الگوی مناسبی را در پیش چشم کنشگران سیاسی ایران بگشایند.
البته این پازل لایههای دیگری نیز دارد و ما امیدواریم تا دولتمردان و دولتزنان محترم، هر چه بیشتر از توان نیروهای شناخته شده حزبی و تشکیلاتی در مصادر امور بهره گیرند تا هم فضاسازی لازم را برای فعالیتهای سیاسی در قالب احزاب ایجاد نمایند و هم ترغیبی برای نیروهای جوانتر؛ و گسیل ایشان به سمت احزاب باشد.
هم ریاست محترم جمهور و هم بسیاری از صاحب نظران حوزه سیاست در ایران معتقدند تا کار حزبی و تشکیلات حزبی و متعاقب آن حکمرانی حزبی در ایران شکل نگیرد، بعضی از نارسائیها و مشکلات حل نخواهند شد. پس این شروع را به فال نیک بگیریم و در تداوماش کوشا باشیم.