علیرضا مقدم 
تازگی ها مردمی را می‌بینیم که پشت سرهم روی صفحه گوشی ضربه می زنند! ازداخل تاکسی و مترو گرفته تا صف نانوایی و کافه ها و حتی در میان مکالمات دوستان، هر جا که نظر می کنیم مردمی را می‌بینیم که سه انگشتی  و چهار انگشتی و حتی هشت انگشتی روی تاچ ضربه می زنند. 
اینها مربوط به چند ربات تلگرامی هست که ضمن بازی قرار است که به کاربرانش توکن جایزه دهد.
صرف نظر از مسائل فنی در امور دیجیتال که در اندک بنده در این حوزه بسنده نمی کند ، موضوع  از زاویای دیگر جالب توجه است.
مهمترین مسئله که  توجه بنده را به خودش جلب نموده مسئله اعتماد سازی است.
مسئله ای که بسیار حائز اهمیت است ولی متاسفانه مثل خیلی از مسائل دیگر ذهن و فکر کارگزاران سیاسی و اجتماعی کشور از آن غافل مانده است.
متغیری که در امر اقتصاد و توسعه اقتصادی بیشترین سهم را از آن خود نموده و حتی بسیار بیشتر از سرمایه ، مواد اولیه و نیروی انسانی در توسعه اقتصادی نقش داشته و به قول دوست اقتصاد دانی حجم بسیار بالایی از توسعه اقتصادی ژاپن مرهون و مدیون میزان بالای اعتماد عمومی در این کشور است.
این انگشتان بی قرار بر صفحه گوشی ها برای من ضرباهنگ اعتماد عمومی است ، اعتماد به بستری که هیچ گونه ابزار اعتماد سازی فیزیکی نظیر اسناد ثبتی و قراردادی و غیره  نداشته و فقط با تکیه بر پیشینه خود این پشتوانه مستحکم را برای خود ساخته است.
سال گذشته تلگرام با ارائه نات کوئین توانست به حداکثر تعهدات خود عمل نموده و خود را با عنوان برندی قابل اعتماد در بستر اجتماع عرضه نموده و طرفداران و مشتریان چند صد میلیونی از سراسر جهان به دست آورد. و امسال نیز با عرضه تپسواپ و همستر کمبت و... و ارائه پشتیانی لحظه ای برای ربات های خود میزان ثروت اصلی خود که همانا اعتماد عمومی است میلیون ها بار بهبود ببخشد 
همانطور که در سطور قبلی عرض کردم ، غرض پرداختن به تلگرام یا ارزهای دیجیتال و غیره نبوده ، بلکه مشاهده مطلب نیز چون بسیاری مطالب دیگر روی زخم کهنه ی  ناشی از فقدان اعتماد عمومی نمک می ریزد. و متاسفانه هیچ همتی برای ترمیم آن وجود ندارد. بی اعتمادی عمومی در میان مردم، بی اعتمادی به تولید کنندگان و ارائه دهندگان خدمات و بدتر و غم انگیز تر همه بی اعتمادی خیل عظیمی از مردم به حاکمیت! 
شاید در یک نگاه گذار این مسئله بسیار عادی و پیش پا افتاده به نظر بیاید اما من مطمئن هستم که تاثیر قابل توجهی بر روند توسعه در کشور دارد که اندازه گیری و اثبات دقیق آن مستلزم کار کارشناسی و صرف زمان است.که امیدوارم گروهی از اصحاب علوم اجتماعی به آن بپردازند.
و مخرج کلام اینکه چند سال پیش با نگاهی به روند توسعه درشرکت گوگل و مایکروسافت و  اهتمام ایشان بر پیشرفت مداوم و پایان ناپذیر ، آروزی چنین نگاه و چنین تفکری برای مدیران ارشد کشور نمودم وکاش به اندازه یک نرم افزار ...نه حتی به اندازه یک ربات برای توسعه کشورمان برنامه ریزی دقیق و اصولی و پشتیبانی صحیح داشتیم