راضیه گمار 
فیلمی با درون مایه از انسانیت و شجاعت 
فیلم «یک زندگی» به کارگردانی جیمز هاوس و نقش آفرینی  آنتونی هاپکینز و هلنا بونهام کارتر در ژانر بیوگرافی،درام و تاریخی-جنگی ساخته شده است.
 این فیلم براساس داستانی واقعی از زندگی «نیکلاس وینتون» که باعث نجات جان 669 کودک کمی پیش از جنگ جهانی دوم شده است،می باشد.
 فیلم اقتباسی از  کتاب «اگر غیرممکن نیست: زندگی سِر نیکلاس وینتون» نوشته باربارا وینتون است.
یک زندگی داستان واقعی سِر نیکلاس وینتون، دلال جوان لندنی را  روایت می‌کند که در ماه‌های منتهی به جنگ جهانی دوم، 669 کودک را از دست نازی‌ها نجات داد. نیکی در دسامبر 1938 از پراگ بازدید و خانواده‌هایی را پیدا کرد که از دست نازی‌ها در آلمان و اتریش فرار کرده بودند و در شرایط ناامیدکننده‌ای با غذایی ناچیز، در معرض تهدید حمله نازی‌ها زندگی می‌کردند.
شروع داستان با متنی روی صفحه ظاهر می‌شود که موقعیت زمانی  و تاریخی آن را یادآور می‌شود.

 از ویژگی های خوب آن شعار ندادن و شعاری نبودن فیلم است. 
در بخش  پایانی داستان، تعدادی از نجات یافتگان سال 1938 به همراه فرزندان و نوه‌هایشان در خانه نیک حاضر می‌شوند. حضور آن‌ها بیش از هر چیز می‌تواند تداعی کننده مفهوم زندگی باشد. 
این فیلم یک تعریفی از زندگی با رویکرد ،شفقت،فداکاری و از خود گذشتگی برای دیگران،  را به تصویر می کشد و در واقعه ضربه ای به مخاطب میزند که در کجای این  داستان می تواند باشد.
در پایان  می توان گفت این فیلم   توانسته مفهوم انسانیت و شریف بودن را به مخاطب القا کند .