میانگین دمای سطح زمین به علت انتشار گازهای گلخانه ای در حال افزایش می باشد. این روند در دهه های اخیر شتاب بیشتری داشته است. مطابق آمار ها، ایران جزو 10 کشور بیشترین تولید کننده دی اکسید کربن و رتبه  15شاخص جهانی عملکرد تغییرات اقلیم است. این رتبه نگران کننده، ناشی از آلودگی های افسار گسیخته، اتمام منابع آب زیرزمینی و سطحی، فرسایش شدید خاک، جنگل تراشی، تخریب های فزاینده و غیره است. که باعث تغییر در مقادیر بارندگی نسبت به مقادیر گذشته نزولات آسمانی می شود که به معنای افزایش در شدت سال های خشک یا مرطوب و هم چنین توالی سال های وقوع آنها است.
چیزی که در ایران شاهد آن هستیم ورود ایران به هشتمین سال خشک و کم بارش است . اقلیم ایران بارش های کمتر از نرمال و دمای هوای بیش از نرمال را تجربه می کند. و در این بین هارپ و پدیده ابردزدی در میان برخی اخبار به عنوان دلیلی برای کم بارشی ایران نسبت به برخی کشورهای همسایه مورد  تاکید است، اما باید گفت که برای ایجاد سیستم های بارشی انرژی بسیار زیادی نیاز است که بشر با ابزار های موجود قادر به ایجاد آنها و یا به وجود آوردن تغییرات در آنها نیست. همچنین بارور سازی ابرها علی رغم داشتن تجربه موفق در بارندگی، ولی تاثیر کمی در ایجاد بارش مستمر باران برای ساعات طولانی دارد.
در انتها باید تاکید کرد که تغییرات ناشی از گرمایش زمین از تغییرات اقلیمی سرچشمه می گیرد. ارزیابی ها نشان می دهد که در بسیاری از موارد، دولت ها خود عامل تخریب و انحطاط محیط زیست می باشند. منشا مشکلات زیست محیطی به تصمیمات دولتی بر می گردد. عدم حل مشکلات این حوزه ممکن است به جز عواقب اقتصادی و سیاسی منجر به بروز تنش های اجتماعی شود.
اکنون تمام چراغ های خطر محیط زیست ایران، قرمز شده اند !براین اساس تشکیل کارگروه تغییرات اقیلمی، بررسی علل تخریب محیط زیست، حرکت به سمت اقتصاد سبز، جامعه سبز، حمایت از محیط زیست و کاهش بحران های اقتصادی و محیط زیستی، با همکاری نهاد های عمومی و موسسات دولتی و خصوصی؛ به عنوان راهکار ضروری است.