زهرا کرد
بلاگری، شغلی است که بواسطه گسترش فضای مجازی و تغییر سبک زندگی مردم، این روزها بسیار مرسوم است. مشکلات اقتصادی و شرایط جامعه هم سبب شده که هرکس در هر جایگاهی به فکر بلاگر شدن به قصد کسب درآمد باشد. بلاگرها برای جذب مخاطب و به دنبال آن جلب تبلیغات، اقدامات متعددی در زمینه تخصصی خود انجام می دهند. اقداماتی که مبتنی بر تصویر و صوت است و در این بستر، هرچه چشم گیرتر و البته گوش نوازتر باشد، در این عرصه موفق تر خواهند بود. عمده مشاغل امکان تبلیغات این چنینی را دارند. اما مشاغلی وجود دارند که بنا به دلایل و تبعاتی که ممکن است داشته باشند، مناسب بلاگری در فضای مجازی نیستند. حوزه سلامت یکی از مهم ترین این عرصه هاست. اینکه در ویدیویی شاهد تصویری متفاوت و مغایر با نقش پرستار هستیم سبب آثاری می شود که در دراز مدت، متوجه عواقب آن خواهیم بود.
محاق اعتماد عمومی
شیوا پرستار بخش ویژه است و می گوید:
من به علت انزجاری که از این قبیل ویدیوها دارم، دنبال کننده آنها نیستم. اینکه پرستاری را در حال اجرای طنز فرآیندهای پرستاری ببینم ناراحتم می کنم. زیرا این قبیل ویدیوها اعتماد عمومی مردم را به کادر درمان بصورت تدریجی کم می کند.
پست تکراری
علی پرستار اورژانس است. او در این باره می گوید: اینکه در سایر کشورها هم شاهد چنین ویدیوها و شوخی با پرستاری هستیم، دلیلی برای توجیه چنین اقداماتی نیست. کما اینکه اغلب ویدیوهای منتشر شده ایرانی، کپی ویدیوهای خارجی است، یعنی حتی در این امر نکوهیده هم خلاقیت و نوآوری دیده نمی شود.
قیمه در ماست!
مریم پرستاری است که در حوزه آموزش به بیمار فعالیت می کند. او به قابلیت های پرشمار فضای مجازی برای تبیین نقش و وظایف پرستار اشاره دارد و معتقد است که با وجود سالمندی جمعیت و نیازهای متفاوت مردم به حوزه سلامت، امکان ساخت و انتشار ویدیو های کاربردی زیادی وجود دارد، ولیکن متاسفانه چنین دامنه گسترده و موثری جهت تولید محتوا مغفول مانده و همکاران صرفا به مسائل حاشیه ای و خنده دار کادر پرستاری اشاره می کنند.
نگاه کاذب
پرستار دیگری به غیر واقع بودن برخی از ویدیوها اشاره می کند و می گوید: من تعدادی از این بلاگرهای پرستار را دنبال می کنم. اما حقیقتا تمامی ویدیوها مبتنی بر واقعیت نیست و وقتی چنین ویدیوهایی منتشر می شود، عموم جامعه تصور غیرواقعی از فضای کاری بیمارستان خواهند داشت و باز هم پرستاران هستند که به علت ارتباط مستقیم با بیماران، متضرر چنین نگاه غیر واقعی می شوند.
پیش فرض اشتباه
نازنین پرستاری است که شوخی را با هر شغل و مفهومی مجاز می داند و مخالف بت سازی و تقدس گرایی است. اما نجمه پرستار بخش کودکان، رعایت اصول کاری پرستاری را بت سازی نمی داند و بنا به دلایل زیر حفظ این اصول را ضروری می داند: پرستاری شغلی است که در لحظات حساس با مردم ارتباط دارد و انتشار چنین ویدیوهایی سبب ایجاد پیش فرض های اشتباه برای مردم می شود. مثلا وقتی ویدیو شیوه چای خوردن پرستاران در اتاق دارو منتشر می شود، هرگاه پرستاری را در ایستگاه پرستاری نبینند، به صورت پیش فرض او را در حال چای خوردن متصور می شوند.
طنازی با جان مردم
مهسا پرستار بخش خصوصی است و به آرایه مبالغه در اغلب چنین ویدیوهایی اشاره می کند: مبالغه و اغراق در زمره عناصری هستند که در موفقیت ویدیوهای خنده دار نقش موثری دارند. در صورتیکه در بحث سلامت و جان مردم، مبالغه و اغراق جایی ندارد و منجر به برداشت های غلو آمیز می شود.
اما آیا به طور کلی محیط درمان اعم از بیمارستان، درمانگاه و آمبولانس مکان مناسبی جهت فعالیت های مجازی است؟