اراده ملت، فائزه صدر: یوسف نوری وزیر آموزش‌وپرورش دولت، بعد از یک سال و نیم اداره ناموفق این وزارتخانه، در اولین روز کاری سال 1402 استعفا کرد. با انتشار این خبر تعداد وزرای پیاده شده از قطار دولت سیزدهم به سه نفر رسید و رکورد جدیدی برای دولت ثبت شد. اما وزارت یوسف نوری از روز اول با حواشی همراه بود. وزیری که در روز گرفتن رأی اعتماد از مجلس "توفیق حضور در راهپیمایی اربعین سال جاری" را جزو توانایی‌هایش ذکر کرده بود، بابت همین مهارت مورد غضب و خشم فرهنگیان کشور قرار گرفت. زیرا در روزهای پایانی سال 1401 که حقوق فرهنگیان تا 29 اسفند پرداخت نشده بود و معلمان شب عید شرمنده خانواده بودند، وزیر آموزش‌وپرورش در تدارک سفر کربلا بود. ماجرای رتبه‌بندی معلمان، حق‌های عقب‌افتاده این قشر زحمتکش، مخالفت‌ها با بازگشایی مدارس در زمان شیوع کرونا، مسمومیت سریالی دانش‌آموزان در مدارس دخترانه و انکار و عدم شفافیت دراین‌رابطه، همه‌وهمه دست‌به‌دست هم دادند و پرونده وزارت یوسف نوری بر آموزش‌وپرورش بسته شد. اراده ملت به این بهانه گفت‌وگویی با فرج کمیجانی، دبیرکل مجمع فرهنگیان ایران انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

در آخرین گفت‌وگویی که با شما داشتم مخالف سرسخت معرفی آقای نوری به‌عنوان وزیر آموزش‌وپرورش بودید، آن زمان چه دلیلی برای مخالفت خود داشتید و امروز چه ارزیابی از کارنامه به ایشان دارید؟
یوسف نوری، یکی از ناکارآمدترین وزرای دولت رئیسی بود که ناکارآمدی خود را ثابت کرد درحالی‌که منتقدان حضورش در دولت، در زمان معرفی او به مجلس بارها از طرق مختلف نظر خود و دلایل مخالفتشان را به گوش نمایندگان مجلس رسانده بودند. ولی با وجود همه مخالفت‌ها و نقدها یوسف نوری رأی اعتماد گرفت و به‌عنوان وزیر انتخاب شد و نزدیک به یک سال و نیم در مسندی که هیچ نسبتی با آن نداشت دوام آورد.
آن زمان هم ما گفتیم که نوری در بین فرهنگیان مقبولیت ندارد. گویی نوری اشتباهی به این وزارتخانه آمده؛ چون عملاً هیچ سنخیتی با آموزش‌وپرورش نداشت و از جنس این وزارتخانه نبود.
تشکل‌های صنفی مختلفی در حوزه فرهنگیان فعالیت می‌کنند. اما بیشترشان تا روز معرفی وزیر پیشنهادی دولت، نام یوسف نوری را نشنیده بودند. نوری بعد از انتخاب هم تا روز استعفا حتی یک جلسه با این تشکل‌ها نداشت.
متأسفانه، نه معلمان، نه اکثریت مجلس و نه دولت ایشان را در قدوقواره وزیر آموزش‌وپرورش قبول نداشتند و خود او هم نتوانست عملکرد قابل‌قبولی از خود نشان بدهد.

اگر کارنامه یک سال و نیم وزارت یوسف نوری بر آموزش‌وپرورش را ورق بزنیم، چه مواردی برجسته می‌شود؟
مسئله صدور احکام رتبه‌بندی معلمان از جمله مواردی است که باعث شد انتقادهای زیادی متوجه وزیر آموزش‌وپرورش باشد. صدور احکام رتبه‌بندی باید اولویت وزیر باشد؛ ولی به دقیقه نود گذاشته شد. وزیر و تیم او باید به نحوی عمل می‌کردند که کار صدور احکام رتبه‌بندی معلمان حداکثر تا یک سال بعد از شروع به کار آنها اجرا می‌شد و کار به اعتراضات مکرر نمی‌کشید.
متأسفانه، وزیر آموزش‌وپرورش در روزهای پایانی سال به‌جای رسیدگی به مطالبات معلمان که در توضیح اهمیت آن نمی‌توانم هیچ مثالی بزنم و به‌جای به سرانجام رساندن کارهای محوله‌اش، پست وزارتی را رها کرده بود و با خانواده برای زیارت به کربلا مشرف شده بودند. وزیر در سفر بود درحالی‌که حقوق معلمان تا 29 اسفند پرداخت نشده بود که واقعاً جای تأسف دارد و عملاً همین مسئله باعث شد آقای نوری مجبور به استعفا شود. 


باتوجه‌به اینکه رئیس دولت باید فرد دیگری را به‌عنوان وزیر به مجلس معرفی کند، به عقیده شما وزیر آموزش‌وپرورش باید واجد چه ویژگی‌هایی باشد؟
آموزش‌وپرورش با مشکلات بسیاری دست‌به‌گریبان است. عمده‌ترین مشکل نداشتن بودجه کافی است که مشکلی ساختاری در نظام آموزش‌وپرورش ما است. تمام دنیا از اهمیت آموزش و لزوم سرمایه‌گذاری در این حوزه باخبر است. در بیشتر کشورهای دنیا حداقل 20 تا 25 درصد از بودجه صرف آموزش‌وپرورش می‌شود، اما متأسفانه در کشور ما این عدد 10% است.
در مورد ویژگی‌های وزیر آموزش‌وپرورش باید گفت این وزارتخانه به فردی احتیاج دارد که از قدرت چانه‌زنی کافی در دولت برخوردار باشد و قادر به افزایش بودجه آموزش‌وپرورش باشد.
بهترین گزینه وزارت آموزش‌وپرورش افرادی هستند که در همین ساختار رشد کرده‌اند و به این ساختار اشراف دارند. اگر چنین فردی معرفی شود، ضمن اینکه از قدرت چانه‌زنی و لابی‌گری بالایی در مجلس و دولت برخوردار باشد، می‌توان امیدوار بود که بخشی از مشکلات این مجموعه حل می‌شود.
امروز گزینه‌های توانمندی در وزارتخانه وجود دارند. افراد زیادی باقدرت مدیریتی بالا و با اشراف به مسائل در بدنه وزارتخانه هستند. متأسفانه نادیده‌گرفتن این نیروهای توانمند و معرفی افرادی چون یوسف نوری، نمی‌تواند دلیلی جز استقرار نگاه‌های جناحی در دولت داشته باشد.