آخرین شماره از سلسله مشاغلِ دور از نظر را به کسب‌وکاری اختصاص می‌دهیم که افراد کم‌توان یا دارای معلولیت به راه می‌اندازند. به کافه‌ها و رستوران‌هایی که افراد مبتلا به اختلالات رشد یا ناتوانی‌های ذهنی، جسمی و روانی چون مبتلایان به اوتیسم، سندرم داون یا کوتاه‌قامتان تأسیس و مدیریت می‌کنند.
دلایل مختلفی وجود دارد که موجب می‌گردد تا همه مشتریان از این واحدها استقبال نکنند. شاید مهم‌ترین دلیلِ این امتناع؛ عدم مهارت افراد دارای سلامت، در چگونگی برخورد و تعامل درست با افراد دارای معلولیت یا اختلال است. معمولاً مردم در چنین موقعیت‌هایی، رفتارهایی آمیخته با ترحم یا افسوس از خود نشان می‌دهند و یا درگیر رفتارهای غیرواقعی، غیرمنتظره و سردرگمی در نوع برخورد خود می‌شوند. برخی هم با نادیده‌گرفتن و تحقیر یا دوری‌کردن و امتناع، واکنش نشان می‌دهند. همه این موارد، مدیریتِ کسب‌وکار را برای افراد دارای ناتوانی و اختلال دشوارتر می‌کنند؛ و همین واقعیتِ رفتاری جامعه، لزوم کسب و تقویتِ مهارتهای ارتباطی را برای همه ما حیاتی و مهم می‌کند. 
تعدادی از افراد پرتلاش و جدی از بین جامعه کم‌توانان، موفق به راه‌اندازی مشاغلی مثل کافه یا رستوران می‌شوند که بی‌تردید فرایند تأسیس و حفظ و ارتقای شغل آنها چندین برابر با موانع و مشکلات همراه است.
فراهم نبودن زیرساخت، فقدان مناسب‌سازی محیطی، بروکراسی دست‌وپاگیر، ضعف‌های فرهنگی عموم جامعه، مشکلات مضاعفِ شخصی که این افراد با آنها دست‌به‌گریبان هستند، پیچیدگی بازار و اقتصاد ایران، همه‌وهمه مسیر راه را دشوارتر و پرچالش‌تر می‌کند.
کافه داونتسیم و کافه نانیسم از جمله کافه‌هایی هستند که در ایران توسط این افراد راه‌اندازی شده‌اند.
ممنون که طی سی شماره ما را همراهی کردید

مشاغل دور از نظر
تهیه شده توسط کمیته آموزش و توانمندسازی حزب اراده ملت ایران