همایش خانه احزاب ایران با عنوان «آسیب‌شناسی انتخابات اخیر» با حضور احمد وحیدی وزیر کشور، منوچهر متکی رئیس خانه احزاب ایران، محمدرضا غلامرضا معاون سیاسی وزیر کشور، عبدالله مرادی دبیر کمیسیون ماده 10 قانون نحوه فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی ‌و دبیران کل احزاب در وزارت کشور روز شنبه 08/11/1401 برگزار شد. 
در این همایش نمایندگان سه جریان سیاسی اصلاح طلبان، مستقلین و اصول‌گرایان به بیان دیدگاه‌های خود درباره راه‌های افزایش مشارکت مردم در انتخابات پرداختند. لازم به ذکر است که از بین تمامی نمایندگان منتخب سه جریان همگی از آقایان بودند و تنها زنی که برای سخنرانی دعوت شده بود خانم آذر منصوری بودند که ایشان در این مراسم حضور نداشتند.
در ادامه اما پیشنهاد فاطمه قدم، رئیس کمیته زنان حزب اراده ملت ایران به هیئت‌رئیسه خانه احزاب حاشیه‌ساز شد. وی به دکتر کواکبیان گفت که چرا باید خانه احزاب از بین سه جریان سیاسی در کشور، از حضور نماینده زن غنی نباشد. ایشان که از تبعیض جنسیتی و عدم مشارکت زنان در پست‌های سیاسی در کشور گله مند بودند، هنگامی که یکی از اهداف جنبش زن، زندگی، آزادی را مطالبات به حق زنان در مشارکت سیاسی دانست، صدای اعتراض عده قلیلی از مخالفان، جلسه را به همهمه انداخت، این عده قلیل که متأسفانه خود عضو حزبی بودند و مدعی، از شعار زن زندگی آزادی به‌نوعی ابراز انزجار کردند و گفتند که ما اجازه نمی دهیم هیچ جنبشی شکل بگیرد و هر جنبشی را خفه خواهیم کرد.
 با این که در واقعیت جنبش زن زندگی آزادی شکل‌گرفته است، ولی به نظر می رسید که  این گروه از شنیدن نام جنبش واهمه داشتند و گویی با قیل و داد نوعی جدید از سرکوب را در پیش گرفته بودند، تا دیگر حتی اسم جنبش زن زندگی آزادی به زبان نیاید، آن هم در مجلسی که با عنوان آسیب‌شناسی انتخابات اخیر شکل‌گرفته بود و مسلماً یکی از کلیدواژه مهم آن «زن» بوده است. 
بعد پایان مراسم فاطمه قدم به عبدالله مرادی دبیر کمیسیون ماده 10 قانون نحوه فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی گفت که سکوت بنده نسبت به مخالفین، به‌عنوان یک کنشگر سیاسی و عضو حزب بر اساس آموزه های حزبی، عدم گفتگوی پینگ پنگی دو یا چندنفره بوده است و احترام به حرمت این مجلس و اعضای محترم آن. واقعیت این است که این همایش محل تحلیل سیاسی و علمی و بیان و تحمل عقاید و دیدگاه‌های مختلف است نه بحث های کوچه و بازاری و به کرسی نشاندن حرف عده‌ای نارسیست و خودمختار.  
اگر ما احزاب کنار هم نتوانیم عقاید و دیدگاه های مخالف را تحمل کنیم و به جای نقد سازنده به تخریب هم بپردازیم، جز نفی کردن همدیگر، صرفاً برای رسیدن به منافع سیاسی، گفتگویی بین ما شکل نخواهد گرفت و باید به نسل جوان حق داد، که ما را به عنوان نمایندگان مردم از طیف های مختلف برای گفتگو به رسمیت نشناسد.
خانه احزاب، بهتر است قبل از «آسیب شناسی انتخابات»، «آسیب شناسی ناکارآمدی در گفتگو و عدم تحمل دیگری» را برگزار کند.