پاکو رابان، طراح اسپانیایی که ایده های خلاق و پیشگامش به رویاهای عصر فضا شکل داد و مد و لباس را بازتعریف کرد، روز جمعه در پورتسال فرانسه درگذشت. او 88 سال داشت. 
خوزه مانوئل آلبسا، رئیس بخش زیبایی و مد در Puig در بیانیه‌ای گفت: چه کسی دیگری می تواند زنان شیک پوش پاریسی را وادار کند که برای لباس های ساخته شده از پلاستیک و فلز سر و صدا کنند؟ 
او در سال 1966 با مجموعه‌ای به نام «مانیفست: 12 لباس غیرپوشیدنی در مواد معاصر» و لباس‌های کوتاه زنجیری متشکل از صدها دیسک پلاستیکی و فلزی وارد صحنه مد فرانسه شد. سه سال بعد او اولین عطر خود را به نام Calandre معرفی کرد (نام آن به معنای “ماشین کباب” است) که اساس یک امپراتوری عطر شد.
در گستره وسیعی از پیشگامی ها در مد، ربان افکار و عقاید عجیبی نیز داشت. نیویورک تایمز زمانی او را به عنوان “آینده نگر، شیک پوش، عارف، دیوانه، مجسمه ساز، معمار، ستاره شناس، عطرساز، هنرمند و پیامبر” توصیف کرد.همچنین سالوادور دالی او را دومین نابغه اسپانیا نامید.
در سال 1997، رابان کتابی با عنوان «سفر: از یک زندگی به زندگی دیگر» منتشر کرد. اما در واقع زندگی خودش برای خودش حماسه ای بود. پدر او یک سرهنگ بود که در طول جنگ داخلی اسپانیا اعدام شد و در سال 1939 مادرش، رئیس خیاطی طراح کریستوبال بالنسیاگا، به همراه پسر کوچکش به فرانسه گریخت. رابان معماری خواند، اما به دلایلی جذب دنیای مد شد. او هزینه تحصیل خود را با طراحی جواهرات و دکمه‌هایی برای هنرمندانی مانند کریستین دیور و فروش طرح‌هایی به چارلز جوردان پرداخت کرد. 
با این حال، پیوند او با مواد غیر متعارف بود که باعث شد نامش ماندگار شود. ولی به سرعت لباس‌های او مورد توجه سردبیران مد آمریکایی و همچنین افراد مشهور قرار گرفت و فرانسوا هاردی، بریژیت باردو و جین بیرکین لباسهایش را به تن کردند. او به نوآوری ادامه داد و مجموعه‌ای از لباس‌های کاغذی را طراحی کرد که در سال 1967 با نوار اسکاچ رنگارنگ کنار هم قرار گرفتند، او بعداً نوار چسب، آلومینیوم و فایبرگلاس را در کار خود قرار داد.
رویکرد تخیلی او توجه فیلمسازان را به خود جلب کرد و او به عنوان طراح لباس برای فیلم هایی از جمله “دو یا سه چیزی که درباره او می دانم” ژان لوک گدار و “تو کی هستی، پولی مگو؟” ویلیام کلاین بکار گرفته شد.
او نویسنده تعدادی کتاب درباره باورهای ماوراء الطبیعه، از جمله «آیا شمارش معکوس آغاز شده است؟ از طریق تاریکی تا روشنایی» (1994) و «طلوع عصر طلایی: طراحی معنوی برای زندگی» (1999)، بود. 
وی یک بار گفت: می دانم که همیشه در تاریخ مد جایگاهی خواهم داشت. من در همه لغت نامه ها هستم زیرا مواد جدیدی را به دنیای مد معرفی کردم. خلق اولین لباس‌ها از فلز، کاغذ، پلاستیک - این میراث من است!