شناسنامه:
نام کتاب: نافرمانی مدنی
نویسنده: هنری دیوید ثورو
ترجمه: غلامعلی کشانی
انتشارات: قطره
تعداد صفحات: 143
هنری دیوید ثورو (Henry David Thoreau) (12 ژوئیه 1817 - 6 مه 1862) فیلسوف، نویسنده، شاعر، طبیعت‌گرا، اصلاح‌طلب و ریاضت‌کش آمریکایی بود که بیشتر برای یکی از کتاب‌هایش به نام والدن شناخته شده‌است.
او نظریه‌پرداز نافرمانی مدنی و یکی از مهم‌ترین چهره‌های نظریه تعالی و عشق به بدویت، سراسر زندگی کوتاهش را در شهر کونکورد در ایالت ماساچوست گذراند.
شهرت وی که البته پس از حیات وی اتفاق افتاد به دلیل مقاله نافرمانی مدنی اوست؛ شخصیت‌هایی چون ماهاتما گاندی، مارتین لوتر کینگ و لئون تولستوی تحت تأثیر این مقاله قرار گرفته‌اند.
کتاب حاضر مدنی، مقاله‌ای است طولانی و کلاسیک در اندیشه و فلسفه سیاسی. در عین حال شرحی است بر علت اعتراض اخلاقی عملی نویسنده به بی‌عدالتی آمریکا.
تاریخ آمریکا هرچند کوتاه، اما دارای نقاط روشن و تاریکی است که جز با آگاهی دقیق از آن نمی‌توان مدعی شناخت بخش مهمی از تاریخ فرهنگی غرب بود.
آمریکا بخش مهمی از فرهنگ فعلی غرب را تولید کرده است و بدون شناخت عناصر تأثیرگذار آن نیز، قادر به شناخت عوامل موثر بر تحرکات عمده بشر امروزی نمی‌توان شد.
نظر به این‌که نافرمانی مدنی یکی از عناصر تأثیرگذار بر تاریخ معاصر فرهنگ آمریکا و جنبش حقوق مدنی در آن کشور است.
و به تبع آن بقیه نقاط جهان معاصر، آن را به‌عنوان شیوه‌ای برای تحرکات اجتماعی مطرح ساخته‌اند و باتوجه به نوبودن این مفهوم در گفتمان غالب ایرانیان اهل اندیشه، ضرورت دارد.
که با آشنایی و گفت‌وگوی بیشتر در مورد آن مانع از خلط مفاهیم شده و نیز آشنایی بی‌واسطه‌تر با بنیان‌های فرهنگ ساز سایر ملل آسان‌تر شود.
نافرمانی مدنی وسیله‌ای برای انقلاب به معنی براندازی نیست، اما ابزاری اصلاح‌طلبانه و محدود‌کننده قدرت بی‌حد‌وحصر ماشین حکومتی به منظور عادلانه‌تر‌کردن آن است.
که به تعبیر ثورو این خود به معنی انقلابی واقعی است. نافرمانی به کسب قدرت نمی‌اندیشد، و در عوض بیشتر با اخلاق، وجدان فردی و آزادی فرد سروکار دارد.
نافرمانی مدنی برخلاف انقلاب که متعلق به ناامیدشدگان از ایجاد تغییر تحمیلی یا ارادی در خصلت‌های حریف و «آن دیگر»ی (و به تعبیر انقلابیون، دشمن) است.
فراخوانی است خطاب به امیدوارترین جان‌ها و روح‌های یک ملت، تا با پاسخ به ندای وجدان و عمل مستقیم، به اصلاح شرایط و تغییر رفتار حریف (چه بخواهد یا نخواهد) اقدام کنند و در صورت موفق‌نشدن، حداقل، وجدان تفردیافته خود را زنده نگاه دارند.