تهیه: مهشید قاسمی
مدیریت پسماند از مهم‌ترین مسائل و چالش‌های مدیریت شهری است. افزایش جمعیت و گسترش شهرها و به تبع آن افزایش تولید و دفن پسماند جامد شهری در محیط‌های طبیعی موجب شده است، مدیریت پسماند در رأس برنامه‌های مدیریت و خدمات شهری قرار گیرد. مسئله‌ای که در صورت بی‌توجهی موجب به خطر انداختن سلامت انسان، زیان‌های بهداشتی و اقتصادی و آلودگی‌های محیط‌زیستی جبران‌ناپذیری می‌شود.
مسئله تولید پسماندها و نحوه مدیریت آن‌ها از مهم‌ترین محورهای تحقق توسعه پایدار است که در میان مسئولان کمتر موردتوجه قرارگرفته است. به دلیل زیرساخت‌های ناکافی و مدیریت ضعیف، 75 درصد پسماند عادی کشور مستقیم دفن می‌شود که متأسفانه دفن پسماند در کشور اصولی، بهداشتی و مهندسی نیست. پسماند در برخی مناطق به‌ویژه شمال کشور به بحران محیط‌زیستی و معضل ملی تبدیل‌شده است. کاهش تولید و حجم پسماند، استفاده دوباره و بازیافت، تقویت و توسعه زیرساخت‌های فنی مدیریت پسماند ازجمله اقداماتی است که باید در کشور برنامه‌ریزی و اجرا گردد.
نبود نظارت دقیق و کامل بر اجرای قانون مدیریت پسماند، ناهماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی و ارگان‌های اثرگذار بر پسماند، نبود برنامه و استراتژی مشخص در مدیریت پسماند، نقص یا نبود استاندارد بر بازیافت، دفن و دفع پسماند، بی‌توجهی به آموزش و مشارکت شهروندان و... موجب شده است مدیریت پسماند در عمل با مشکل و چالش مواجهه باشد.
انتظار می‌رود باوجود قانون مدیریت پسماند با تأکید بر اصل پنجاه قانون اساسی و اسناد بالادستی، مسئله پسماند به‌عنوان زیربنای قوانین جدیدتری موردتوجه و بازنگری قرار گیرد. ازآنجایی‌که قانون لازم‌الاجرا می‌باشد اصلاح قانون موجود وضع مقررات جدید ضروری و نیازمند یک مکانیسم اجرایی قدرتمندتر است. در اینفوگرافیکی که توسط شرکت‌های فناوری در حوزه مدیریت پسماند آماده‌شده است به تشریح وظایف نهادهای حاکمیتی در مدیریت پسماند پرداخته است. علی‌رغم مشخص بودن وظایف قانونی هر دستگاه در رابطه با مدیریت پسماند، وضعیت پسماند در کشور مناسب و مطلوب نیست.