چاپ

به گزارش نشریه حزب اراده ملت ایران این روزها استان های مختلف کشور با بحران بی آبی روبروست:

“نزدیک چشمه‌ای در دل کوهسار الوند در صف ایستاده‌ام، خنکای هوا زیرپوستم می‌رود و مختصر لرزی بر اندامم می‌نشیند؛ چه هوای دلپذیری است و چه روزگار خوشی. احتمالاً تا ساعتی دیگر نوبت من می‌شود و بعدش می‌توانم طلوع آفتاب را از فراز دره‌های کوهستان ببینم.”
“صدای فریادهایش گوش‌خراش است، پیرمردی است نحیف و استخوانی، اما چه صدای رسایی دارد. شاید اگر جوان بود و شرایط بر وفق مراد خواننده اپرا می‌شد؛ اما اینجا، در ورودی اداره آب و فاضلاب، فقط لغات مستهجن از دهانش بیرون می اید. مخاطب معلوم نیست.”
“چمباتمه زده بر کاسه توالت نشسته‌ام تا همراهم آبی جور کند و بی‌فکری‌ام را چاره کند. از قدیم گفته‌اند هرکه خربزه می‌خورد پای لرزش هم می‌نشیند به ترک کاشی‌ها نگاه می‌کنم و مورچه کوچکی را رصد می‌کنم که آرام و بی‌خیال چونان مردمان سرزمینم از دیوار پائین می آید. نمی‌دانم این ساعت روز در این توالت تفتیده چه می‌کند. اینجا که غذائی نیست.”
“سالن گرم است و استدلال‌ها، دلایل و توجیهات تمامی ندارند. مسئول می‌گوید که تمام دنیا خشک‌شده است. فرانسه بحران بی‌آبی بیداد می‌کند و حتی یانگ تسه هم خشکیده است. می‌گوید ما وضعمان خوب است و اگر اندکی صبور باشیم بهتر هم می‌شود. می‌گوید که دولت و مسئولین تمام تلاش اشان را می‌کنند تا مشکلات کم شود. می‌گوید رئیس‌جمهور دستور فوری برای حل مشکل داده است. از ما می‌خواهد که اگر پیشنهادی داریم بگوییم. پیشنهاد می‌دهم لااقل ساکت باشید و سربه‌زیر افکنید.”

تدبیر مسوولان ما را به عصر سقایان بازگرداند/بحران بی آبی در استان های مختلف کشور

این جملات نوشته هائی است ازآنچه بر مردمان سرزمینمان که این روزها با بحران بی‌آبی یدست‌وپنجه نرم می‌کنند، می‌رود. چند روز یا چندهفته‌ای است که در بسیاری از محلات حداقل پنج مرکز استان (شهرکرد، ارومیه، اصفهان، زاهدان و همدان)، با تانکر آب توزیع می‌شود.

طبق گفته سخنگوی صنعت آب کشور به بیش از 15 هزار روستا با تانکر آب‌رسانی صورت می‌گیرد. (تعداد کل روستاهای کشور 59 هزار است).بحران آب همدان و بسیاری از نقاط کشور را فراگرفته است و ما باتدبیر مسئولین به عصر سقایان و آب‌انبارها و دبه‌ها برگشته‌ایم.

چند سال است که مداوم دانشگاهیان، سمن‌ها، کارشناسان، کنشگران اجتماعی و فعالین محیط زیستی در مورد بحران آب تذکر می‌دهند.
همه متوجه بحران شده‌اند به‌جز کسانی که در رأس مدیریت قرار دارند؛ و این‌گونه است که ما در سایه بی‌تدبیری مسئولین از حداقل‌های یک زندگی شرافتمندانه محروم شده‌ایم.

در چند هفته اخیر آن‌چنان با اخبار عجیب از بی‌تدبیری‌ها و نارسائی‌ها و فساد روبرو شده‌ایم که سررشته کلام را ازدست‌داده‌ایم و نمی‌دانیم که در سرمقاله نشریه به کدامشان بپردازیم مناسب‌تر است:
داستان اختلاس در بزرگ‌ترین مجتمع فولاد کشور، خودکشی کارگران، پر نشدن ظرفیت رشته‌های تخصصی و فوق تخصصی پزشکی، اعتراف تلویزیونی، نتایج رتبه‌های برتر کنکور و طبقاتی شدن آموزش در کشور، خشک شدن دریاچه ارومیه، سیل و بحران بی‌آبی هم‌زمان، بلاتکلیفی وضعیت حقوق بازنشستگان در پایان ماه پنجم سال، حذف غربالگری جنین‌های ناقص از پروتکل‌های مرسوم کشوری و موارد دیگر.
بعضی از پدیده‌ها و فرایندها هستند که نتایج و آثارشان در بلندمدت ظاهر می‌شود. درک این پدیده‌ها و تبعات ناشی از آن‌ها برای اکثریت جامعه مقدور نیست.
ذهن‌های پیچیده و تفکر چندوجهی و سیستماتیک لازم است تا بتواند با استفاده از شاخص‌ها و چک‌لیست‌ها و علائم و نشانه‌های نه‌چندان آشکار، این نتایج بلندمدت را با درصدی از اطمینان آشکارکند.
اکثریت مدیران فعلی فاقد این بینش و توانائی هستند، اگر هم این توان را دارند به دلایلی از به‌کارگیری آن اجتناب می‌کنند و گاها هم که در گوشه‌ای این توان و اراده بروز می‌کند، موانع پیش روی و هژمونی حاکم نمی‌گذارد که کار به سرانجام رسد.

آقایان و خانم‌ها، مدیریت منابع آبی و بحران بی آبی و... در کشوری به‌سان ایران، این‌گونه به سرانجام نمی‌رسد.