به گزارش نشریه حزب اراده ملت ایران- امیر سمائی-  تقریباً 5 ماه از ابتکار عمل خونین نیروهای روسیه به اوکراین می‌گذرد، هدف اصلی شروع این جنگ برکناری زلنسکی، گماردن دولت نزدیک به سیاست‌های مسکو در قدرت و افزودن بخشی از مناطق خودمختار شرق اوکراین به خاک روسیه بود.
این زیادی خواهی پوتین در همان روزهای اول و با مقاومت نیروهای اوکراینی و عدم کناره‌گیری رئیس‌جمهور قانونی ولادیمیر زلنسکی با شکست مواجه شد.

نتایج عملکرد پوتین در برابر اوکراین؛ انزوای پوتین

هرچند اوکراین خسارت‌های فراوانی از این تهاجم متحمل شده است اما به گفته منابع اطلاعاتی غربی بیش از 15 هزار سرباز روسیه در این جنگ کشته شده‌اند و نزدیک به 45 هزار سرباز دیگر زخمی شده‌اند. ظاهراً بلندپروازی‌های پوتین تبدیل به یک باتلاق برای این کشور شده است و هر روز که از جنگ می‌گذرد این شرایط برای حاکم کرملین وخیم‌تر می‌شود.

روسیه به‌عنوان یک از 5 عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد که دارای حق وتو است، بعد از جنگ جهانی دوم به‌عنوان یکی از ابرقدرت‌های جهانی شناخته شده است. بسیاری از کارشناسان قدرت روسیه را به‌دست‌آمده از سلاح‌های هسته‌ای و مؤلفه‌های ژئوپلیتیک می‌دانند.
برخلاف دیگر قدرت‌های جهانی، روسیه در اقتصاد و فناوری‌های نوین فاصله زیادی با کشورهای قدرتمند غربی و حتی چین دارد و در برخی فاکتورهای اقتصادی این کشور هم تراز کشورهای درحال‌توسعه است.
وسعت جغرافیایی این کشور و منابع طبیعی فراوان، عمده مزیت‌های برتری این کشور است و روسیه در شاخص آزادی اقتصادی رتبه 98 در بین تمام کشورها دنیا دارد.

تا قبل از حمله روسیه به اوکراین، جمهوری اسلامی ایران رتبه اول کشورهای تحریم شده توسط جامعه جهانی بود اما به لطف سیاست‌های پوتین این عنوان از جمهوری اسلامی گرفته شده است و روسیه در حال حاضر در صدر کشورهای تحریم شده دنیا قرار گرفته است.
این تحریم‌ها در لایه‌های مختلف از سال 2014 توسط دولت اوباما تصویب شده است و با پیوستن اتحادیه‌های اروپا به این تحریم‌ها در ماهه‌ای گذشته شاهد انزوای پوتین و روسیه در جهان هستیم.

شاید در نگاه اول این تحریم‌ها تأثیر مستقیمی در معادلات جنگ اوکراین نداشته باشد اما به گفته رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا: «تحریم‌های اعمال شده توسط اتحادیه اروپا و شرکای همفکرش هم اکنون به‌شدت به ولادیمیر پوتین و همکارانش ضربه می‌زند و تأثیر آنها بر اقتصاد روسیه افزایش خواهد یافت. ما به صبر استراتژیک نیاز داریم تا زمانی که روسیه تجاوزات خود را متوقف کند و اوکراین بتواند حاکمیت کامل خود را به دست آورد.»

در طول جنگ اوکراین، رسانه‌های غربی ضعف تاکتیکی و فنی نیروهای روسیه را به تصویر کشیدند، حتی در ابتدای جنگ، سربازان روسی اسیر شده در اوکراین اعتراف کردند که اطلاعی از حمله به اوکراین نداشتند و فرماندهان به آنها گفته بودند در رزمایش نظامی شرکت می‌کنند.
استفاده گسترده ارتش روسیه از تجهیزات دوران شوروی سابق در طول جنگ اوکراین باعث شگفتی جامعه جهانی شد و حتی در روزهای اخیر سلاح‌ها و تجهیزات نظامی را از انبارهایی در دورافتاده‌ترین مناطق روسیه همچون استان کالینینگراد و جزیره ساخالین برای جنگ خارج کرده‌اند.

تنها دستاورد سیاست‌های پوتین انزوای خود و روسیه در جامعه جهانی بود تا جایی که شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان افشا کرد کارشناسان ارتش روسیه در ماه‌های اخیر دو بار به یک پایگاه نظامی در ایران برای خرید پهپاد سفرکرده‌اند.
خرید تجهیزات نظامی از جمهوری اسلامی به‌خوبی این پیام را می‌رساند که پوتین در تمام جنبه‌ها با چالش مواجه شده است و برای فرار از این شرایط بحران دنبال خرید پهپاد نظامی از جمهوری اسلامی است.

پوتین که به عنوان یک فرد ریسک‌پذیر اما محاسبه گر شناخته می‌شود، سه اشتباه مهم در جنگ اوکراین انجام داد: اول اینکه او در اتحاد مردم اوکراین اشتباه محاسباتی داشت، بسیاری از اوکراین‌ها بعد از حمله در کشور خودشان ماندند، سلاح به دست گرفتند و جنگیدند. دوم، جامعه جهانی بخصوص اروپایی‌ها یکپارچه این جنگ را محکوم کردند و به کمک مالی و نظامی به اوکراین پرداختند. سوم، ضعف عملیاتی و لجستیکی ارتش این کشور در طول جنگ است که حتی آب و غذای سربازان روسیه به‌سختی تأمین می‌شود.

در حال حاضر، استفاده پوتین از تبلیغات و سرکوب موفق شده است تا مخالفان داخلی خود را به عقب بنشاند. رسانه‌های مستقل در این کشور جرات بیان و اقعیت‌های جنگ را ندارند، حتی تظاهر کنندگان ضد جنگ در این کشور به 15 سال زندان محکوم می‌شوند. همچنین فشارها در میان وطن پرستان روسی که نگران هزینه‌های استراتژیک هنگفت جنگ هستند، در حال افزایش است.
قبل از تهاجم، سرهنگ ژنرال لئونید ایواشوف، یکی از پرنفوذترین افسران بازنشسته این کشور، بیانیه‌ای عمومی صادر کرد و آشکارا خواستار استعفای پوتین شد و پیشاپیش نسبت به فاجعه‌ای که به دنبال هر تهاجمی رخ خواهد داد هشدار داد.

انزوای سیاسی پوتین به این معنی است که بسیاری از نخبگان و الیگارش های روسیه که خواهان برکناری پوتین هستند صدای بلندتری نسبت به قبل دارند و با طولانی شدن جنگ، برای اولین بار افکار عمومی به آینده روسیه بدون پوتین فکر می‌کنند.