پروفسور محمدرضا ستاره از دانشمندان ایرانی در اول خرداد ماه سال 1401 در مسیر بیجار _ دیواندره دچار سانحه تصادف شد و پس از تحمل بیش از یک ماه درد و رنج ناشی از تصادف و رنج ده عمل جراحی روز 11 تیر ماه 1401 در بیمارستان امام خمینی تهران فوت کرد.
پروفسور ستاره، اهل بیجار و دارای مدرک دکترای تخصصی فیزیک نظری بود. وی دارای 246 مقاله‌ی معتبر در رشته فیزیک با بیش از 11000 ارجاع به این مقالات هستند که از بالاترین آمارها در ایران و خاورمیانه به شمار می‌آید. ایشان در دوران کرونا از فعالین کمپین “نه به کرونا” در کردستان بودند.
دکتر محمدرضا ستاره، در 27 بهمن ماه سال 1352 در محله ریگ سیاه بیجار به دنیا آمد. دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در بیجار گذرانده و در سال 1370 از دبیرستان آیت الله طالقانی، دیپلم ریاضی فیزیک را اخذ نمود. همان سال در کنکور دانشگاه شرکت نمود و در دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد. بعد از اتمام دوره کارشناسی در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه تبریز پذیرفته شد و در شهریورماه سال 1376 در رشته فیزیک ذرات از این دانشگاه فارغ التحصیل گردید. مهرماه همان سال در دوره دکتری فیزیک ذرات بنیادی دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد و در سال 1380 از این دانشگاه نیز فارغ‌التحصیل گردید استاد راهنمای ایشان در تز دکترایش آقای دکتر رضا منصوری بود که از فیزیک‌دانان بنام کشور هستند. سپس بخاطر عشق و علاقه‌ای که به کردستان داشت به دانشگاه کردستان آمد و بعنوان هیات علمی دانشگاه کردستان مشغول به فعالیت شد و تا رتبه استاد تمامی پیشرفت کرد.
از افتخارات ایشان می توان به موارد زیر اشاره نمود :
• نفر اول جشنواره جوان خوارزمی در سال 1380 و نفر سوم جشنواره بین المللی خوارزمی در سال 1383 در پژوهش‌های بنیادی.
• کسب رتبه اول پژوهشگران برتر کشور در علوم پایه در سال 1388
•کسب مدال نقره انیشتین از طرف یونسکو
•کسب عنوان دانشمند برتر جهان اسلام در سال 1388